Η Ελληνοαμερικανική Ένωση και το Hellenic American College (HAEC) σε συνεργασία με το Institute of Ideas του Λονδίνου παρουσιάζουν την Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου στις 19:30 την, ανοικτή για το κοινό, συζήτηση με τίτλο Social Media: Friend or Foe?
To Institute of Ideas του Λονδίνου είναι φόρουμ που δημιουργήθηκε το 2000 προωθώντας την ελεύθερη σκέψη και την ζωντανή ανταλλαγή ιδεών γύρω από φλέγοντα κοινωνικά ζητήματα. Η πρωτοβουλία ξεκίνησε αρχικά από μεμονωμένα άτομα, όπως σπουδαστές, ακαδημαϊκούς, καθηγητές οι οποίοι πραγματοποίησαν τις συναντήσεις τους προκειμένου να παρουσιάσουν νέες ιδέες, να συζητήσουν τρέχοντα θέματα και να βρουν τρόπους για να ενισχύσουν και να προβάλλουν τις θεματικές τους.
Στη συζήτηση που συντονίζει η ερευνήτρια και συγγραφέας Αshley Frawley θα συμμετέχουν οι Νίκος Βατόπουλος (δημοσιογράφος, ιδρυτής της ομάδας Κάθε Σάββατο στην Αθήνα στο facebook), Αγιάτη Μπενάρδου (επιστημονική συνεργάτης της Μονάδας Ψηφιακής Επιμέλειας του Ερευνητικού Κέντρου «ΑΘΗΝΑ» και blogger), Λήδα Τσενέ (Επικοινωνιολόγος, διευθύντρια δημόσιων σχέσεων, καλλιτεχνικών και εκπαιδευτικών προγραμμάτων, συγγραφέας «Από την κρίση των ΜΜΕ στα social media»), Martyn Perks (συγγραφέας και αρθρογράφος).
Λίγο πριν τη συζήτηση ο συγγραφέας, αρθρογράφος Martyn Perks (Τhe Guardian, The Independent, Spiked ) απαντά σε τρεις ερωτήσεις της Athens Voice.
Kατά πόσο διαμορφώνουν τα κοινωνικά μέσα την ταυτότητα των χρηστών;
Θεωρώ ότι oι χρήστες ελέγχουν την τεχνολογία περισσότερο από όσο τους πιστώνουμε. Για παράδειγμα ο τρόπος που οι έφηβοι χειρίζονται τα social media μας παρέχει ένα ενδιαφέρον μοντέλο για τον τρόπο που τους βοηθά να διαπραγματεύονται τη σχέση τους με τους ενήλικες. Τα παιδιά έχουν τον τρόπο τους να βρίσκουν συνεχώς νέους τρόπους επικοινωνίας ώστε να κρατούν τους γονείς και τους ενήλικες έξω από το δικό τους παιχνίδι. Χρησιμοποιούσαν το Facebook μέχρι που είδαν τους γονείς τους να ανοίγουν λογαριασμό. Τώρα χρησιμοποιώντας messaging applications όπως το WhatsApp και το Snapchat έχουν βρει έναν καλύτερο τρόπο για να κρατούν κρυφές τις συνομιλίες με τους φίλους τους. Μας διαμορφώνουν λοιπόν τα social media; Θα υποστήριζα ότι μας βοηθούν με το να μας παρέχουν περισσότερες επιλογές για τον τρόπο που επικοινωνούμε αλλά και την επιλογή να φιλτράρουμε τους ανεπιθύμητους.
Ποιες θα είναι οι συνέπειες αυτής της μετάβασης από το ιδιωτικό στο δημόσιο;
Mε την συνήθεια ενός διαρκούς tweet και share, της συμμετοχής σε συνομιλίες και των online αντιπαραθέσεων σε κοινή θέα υπάρχει ο κίνδυνος να ξεχάσουμε το γιατί ο ιδιωτικός χώρος και ο αναστοχασμός πρέπει να είναι ιερός. Δεν είναι τυχαίο ότι με την άνοδο των social media υπάρχει περισσότερη αδιαλλαξία, λιγότερη ανεκτικότητα. Ειδικότερα online. Στο Τwitter ένα αστείο, ένα σχόλιο ή μια πολιτική πεποίθηση μπορεί να προσβάλει παρά τις αρχικές αθώες προθέσεις . Σε ένα κόσμο που είμαστε όλοι διαρκώς online και μιλάμε δημόσια υπάρχει μικρή πιθανότητα να επεξεργαστούμε και να ανεχτούμε διαφορετικές ιδέες από τις ήδη διαμορφωμένες.
Θα πρέπει να μας αποσχολεί το πόσα ξέρουν οι εταιρείες για μας;
H εμμονή με τα δεδομένα που συστηματικά συγκεντρώνονται για κάθε κίνηση που κάνουν οι χρήστες στο διαδίκτυο είναι προβληματική. Φυσικά οι πληροφορίες που διαθέτουν οι εταιρείες για τις καταναλωτικές συνήθειες ή στοιχεία για θέματα υγείας μπορεί να είναι χρήσιμες οδηγώντας σε καλύτερες συστάσεις ή πιο ακριβείς ιατρικές διαγνώσεις και θεραπεία. Θα πρέπει να είμαστε πιο απαιτητικοί για τις δυνατότητες της τεχνολογίας, για να εξελιχθεί ακόμη περισσότερο ώστε να βελτιώσει τις ανάγκες και τις ζωές μας. Ωστόσο η συγκέντρωση ιδιωτικών δεδομένων είναι ένα ζήτημα. Προσωπικής ελευθερίας. Θα πρέπει να αναρωτηθούμε ποιος μας κατασκοπεύει και πως αξιοποιεί τον τεράστιο αυτόν όγκο δεδομένων. Όπως και το γιατί οι κυβερνήσεις και οι εταιρείες θεώρησαν εξ αρχής ότι είναι νόμιμο να συλλέγουν όλα αυτά τα θηριώδη data. H επίπτωση αυτής της υπερβολικής επιτήρησης δημιουργεί μια έντονη αίσθηση καχυποψίας, για τις συνήθειες, τις συμπεριφορές και τις ζωές μας ελαχιστοποιώντας την ελευθερία μας.
