Η Βαρόνη Φιλξ ήταν έξαλλη. Η εξαλλοσύνη διαγραφόταν με έξτρα κόκκινο χρώμα στα ροδαλά μήλα του προσώπου της και στα ρουθούνια που ανοιγόκλειναν με βαρονική ταχύτητα.
Δεν γινόταν άλλο. Η Κυρία Μαμαλούξ είχε μάλλον απολέσει το διάνοιας μυαλό της, πράγμα εξαντλητικό.
Επέμενε ότι φορούσε μόνο μαύρα, τη στιγμή που κυκλοφορούσε τυλιγμένη σε ένα άσπρο μακό, φορούσε άσπρα λέγοντας πόσο μαύρα είναι, δεν έπινε πίνοντας οχτώ βότκες την ώρα, έπινε βότκα επιμένοντας να παραγγέλνει virgin mojito χωρίς ρούμι, ζάχαρη, καλαμάκι, μιλούσε ατελείωτα και δεν έλεγε ποτέ τίποτα, ήταν μουγκή και φλυαρούσε στα γράμματά της σε σημείο αυτοκτονίας.
Η Βαρόνη ήταν βαρόνη. Πώς ακριβώς έπρεπε να αντιμετωπίσει μία τέτοια φίλη που κάποιες φορές έπινε φραπέ σκέτο, αν είναι ποτέ δυνατόν, μετά εσπρέσσο εξαπλό, ξαφνικά καφέ φίλτρου μαύρο, μετά πρόσθετε σιρόπι φουντούκι, μετά κρύο καπουτσίνο, επιμένοντας ότι δεν πίνει ποτέ γάλα, που ανακάτευε δέκα διαφορετικά αρώματα, λέγοντας ότι φοράει μόνο έλαιο musk.
H Βαρόνη τελούσε εν αμηχανία. Κανένα βαρονικό πρωτόκολλο δεν επέτρεπε παρόμοιες συμπεριφορές, αλλά βαθιά μέσα της ήξερε ότι το πρόβλημα ήταν αλλού. Το σπάσιμο των κανόνων δεν αποτέλεσε ποτέ ανασταλτικό παράγοντα για την καλλονή ξανθιά Βαρόνη.
Το πρόβλημα ήταν ότι το ισχυρό βαρονικό μυαλό της και η λεπτεπίλεπτη βαρονική καρδιά της θλίβονταν. Και τα πράσινα γκρι γαλάζια μάτια της κουβαλούσαν ήδη τόνους θλίψης.
Πώς να αντέξει ένα πλάσμα, την Κυρία Μαμαλούξ, εν προκειμένω, που εμφάνιζε έξτρα παραλογισμό, ακόμα και για τα δικά της δεδομένα.
Ήταν επίσης τρομακτικό το γεγονός ότι η Κυρία Μαμαλούξ, περιώνυμη για την μία στα οχτώ τρισεκατομμύρια μνήμη της, έκανε μονίμως αναμνησιακά λάθη. Η κατάσταση είχε φτάσει στο μη περαιτέρω.
Έδωσαν ραντεβού σε κάποιον πεζόδρομο της Πλάκας, πρωί πρωί. Πρωί ακόμα και για τα δεδομένα της Κυρίας Μαμαλούξ, η οποία υποψιάστηκε το κατεπείγον της υπόθεσης, και έφτασε τρία τέταρτα νωρίτερα.
Περιμένοντας τη Βαρόνη, κάπνισε δώδεκα μαύρα τσιγάρα, έκανε 47 σκέψεις για τον πιθανό λόγο του αξημέρωτου ραντεβού, ατένισε την αγαπημένη της Ακρόπολη σιωπηλή, και έκανε έξι ανάποδες κωλοτούμπες, γιατί μπορούσε.
Τι σου συμβαίνει, μπήκε στο θέμα η Βαρόνη, η οποία κατέφτασε στην ώρα της, πράγμα σπάνιο φορώντας έναν απειροελάχιστο φιόγκο στο μικρό δάχτυλο του αριστερού της ποδιού.
Τι σου συμβαίνει; Η Κυρία Μαμαλούξ πίσω από τα μαύρα της γυαλιά, συγκεντρώθηκε στον φιόγκο του μικρού δαχτύλου, ανατρίχιασε ελαφρώς στην πρώτη γουλιά του πέμπτου καφέ, χάιδεψε τον ώμο της και είπε. Τίποτα. Όλα είναι ίδια.
Η Βαρόνη σώπασε. Ρούφηξε το εσπρέσσο της. Αυτό ήταν το θέμα, λοιπόν. Το ίδιο θέμα του ίδιου, όλα τα μη μετρήσιμα χρόνια φιλίας τους. Αυτό που με προβλημάτισε περισσότερο, είναι που πίνεις φραπέ σκέτο. Τα λευκά σου πάνε έτσι κι αλλιώς.
Ά, αυτό, είπε η Κυρία Μαμαλούξ, είχα δει τη βαρονική σου μύτη να δυσανασχετεί στη θέα του φραπέ, και γέλασε. Πίνει ο γιατρός μου φραπέ, και εγώ ξέρεις ακολουθώ πιστά τις οδηγίες των ψυχιάτρων.
Γέλασαν και οι δύο τόσο δυνατά, που το τραπέζι σωριάστηκε σε μια απόπειρα ανάποδης κωλοτούμπας, και ανακατεύτηκε ο εσπρέσσο με τα τσιγάρα, τον πικρό αφρό του φραπέ και ένα μαύρο μακαρόν, δώρο της Βαρόνης Φιλξ, στην Κυρία Μαμαλούξ.
*Η Βαρόνη Φιλξ ως γνήσια βαρόνη μένει σε ένα στενό των Εξαρχείων και συνηθίζει να τριγυρίζει στην νυχτερινή Αθήνα με συντροφιά μία κάτοικο των Άνω Πετραλώνων,γνήσια υποτιθέμενη συγγραφέα,την Κυρία Μαμαλούξ. Η ιστορία μιας φιλίας,αμέτρητου αλκοόλ και ασίγαστης εναλλαγής μπαρ,σε συνέχειες...
18°
