Ο μέσος μισθός του Έλληνα είναι 650 ευρώ

Ποτέ μου δεν είχα προσέξει πόσα τραπεζικά καταστήματα και διάσπαρτα μηχανήματα αναλήψεων υπάρχουν στην διαδρομή μου προς και από τη δουλειά, μέχρι που όχι απλά με ένοιαξε, αλλά με έτσουξε και μπήκα στα στενά και στους παράδρομους να βρω τα πιο «χωμένα», τα πιο ερημικά μπας και γλιτώσω την ουρά (κάνει και ρίμα).

Τις πρώτες μέρες με την ανακοίνωση του κλεισίματος των τραπεζών και της αιφνίδιας εφαρμογής των capital controls, μνημονιακοί, αντιμνημονιακοί, δεξιοί, αριστεροί, κεντρώοι, χριστιανοί, άθεοι, παναθηναϊκοί, ολυμπιακοί και αεκτζίδες ως πολίτες με ανάγκες και έξοδα χρειάστηκε να τραβήξουμε λεφτά.

Τις «χρυσές» μέρες των 60άρικων αλλά και τις επακόλουθες του «50άρι και σε καλή μεριά» σταθήκαμε στις ουρές, κάναμε κάνα καλαμπούρι, ανταλλάξαμε απόψεις (και σεβαστήκαμε την άποψη του άλλου, δείγμα προόδου), έγινε το σχετικό chit-chat αλλά τις τελευταίες... δεν μιλάμε πολύ γιατί τ’ όνειρο ζει στη σιωπή- κατά Ν. Ζούδιαρη-.

Μίκρυναν οι ουρές, σταμάτησαν οι συζητήσεις της αναμονής, ένα-δυο αυτοκίνητα με αλάρμ διακόπτουν πια την κυκλοφορία έξω από τα εν λόγω καταστήματα... Ηρέμησε ο κόσμος; Η ελπίδα ήρθε; Εξομαλύνθηκε η κατάσταση και ησυχάσαμε;

Όχι καλοί μου. Εσύ κι εγώ και ο Χ και ο Ψ, ό, τι ήταν να πάρουμε το πήραμε.

Έστω ότι από τις 29 Ιουνίου μέχρι σήμερα ο Χ τραβούσε υπομονετικά από 60 ευρώ. Αν βγάλουμε υποθετικά 3 μέρες τις οποίες δεν θα έδινε χρήματα το μηχάνημα, και 4 μέρες που δεν θα πρόλαβε, δεν μπόρεσε κλπ. ας πούμε ότι προχώρησε σε συναλλαγή επί 12 μέρες. Αυτό μας κάνει 720 ευρώ.

Αν ο Ψ έπαιρνε 50 ευρώ για 12 μέρες αυτό μας κάνει 600 ευρώ. Ο μέσος όρος αυτού είναι κατά προσέγγιση 650 ευρώ και μιλώ για τις δυναμικές ομάδες μισθωτών (όχι συνταξιούχων) ηλικίας από 25 μέχρι 55 ετών.

Κάποιοι τα έπαιρναν για να καλύψουν τα έξοδά τους και να πληρώσουν λογαριασμούς, κάποιοι από φόβο μήπως μας στερηθούν κι αυτά. Δεν είναι όμως διόλου συμπτωματικό ότι ο χαμός στα ATM σταμάτησε, ούτε είναι αποτέλεσμα αποκατάστασης της ανασφάλειας, της ασάφειας και της σταθερότητας του πολιτικού σκηνικού. Είναι το γεγονός ότι τα λεφτά τελειώσαν. Όπως για πολλούς από εμάς θα τελείωναν και άλλες πολλές φορές στις 15 του μήνα. Μόνο που τώρα δεν έχει ούτε «θα τη βγάλω κουτσά στραβά», ούτε ότι «τουλάχιστον σε 15 μέρες ξαναπληρώνομαστε».