Κι όμως είναι ωραία το καλοκαίρι στην Αθήνα

Η Αθήνα έτσι, η Αθήνα αλλιώς, γκρίνια γκρίνια και πάλι γκρίνια. Από τη στιγμή που μπαίνει ο Μάιος όλοι μου οι φίλοι αρχίζουν τη μουρμούρα για το πόσο χάλια είναι να είσαι καλοκαίρι στην πόλη και μετράνε αντίστροφα τις ημέρες για να φύγουν διακοπές. Ε λοιπόν εμένα η Αθήνα μου αρέσει. Ναι, ακόμα και το καλοκαίρι ή μάλλον... ειδικά τότε!

Γιατί:

Όσοι οι άλλοι περιμένουν υπομονετικά με τα αυτοκίνητά τους σε τεράστιες ουρές για να μπουν σε ένα πλοίο, εγώ αλωνίζω την πόλη και παρκάρω εύκολα έξω από το σπίτι ή το μαγαζί που θέλω.

Εκεί που οι άλλοι ξεροσταλιάζουν στην παραλία περιμένοντας να αδειάσει κάποια ομπρέλα για να χαρούν λίγη ξάπλα και σκιά, εγώ αράζω στα πιο ωραία roof garden του κέντρου, δίπλα στην πισίνα απολαμβάνοντας τα κοκτέιλ και την ησυχία μου.

Αντί να τρώω θαλασσινά σε κάποια παραλιακή ταβέρνα που θα κοστίζει όσο το νεφρό μου, κατεβαίνω Πειραιά και τρώω την αστακομακαρονάδα (γνωστού σεφ βεβαίως βεβαίως) δίπλα στη θάλασσα.

Προτιμώ να δω ταινία κάτω από τα αστέρια σε ένα θερινό σινεμά της πόλης παρά να στριμώχνομαι σε hipster μπαράκια γεμάτα τουρίστες.

Αντί να περνάω τις ώρες μου στα τηλέφωνα ψάχνοντας για δωμάτιο ξενοδοχείου που να μην μου φάει το μηνιάτικο, με ένα μήνυμα έχω κανονίσει με τις κολλητές να πάμε στο καινούργιο κινέζικο που άνοιξε στα βόρεια.

Και τα σουβενίρ από τα γραφικά μαγαζάκια στο νησί είναι πολύ ωραία δε λέω. Αλλά με τα ίδια λεφτά θα σηκώσω τα μαγαζιά εδώ που έχουν εκπτώσεις, θα δοκιμάσω ρούχα με την ησυχία μου και θα πάρω ένα σωρό δώρα στους αγαπημένους μου.

Αντί να στριμώχνομαι για ατελείωτες ώρες σε ένα πλοίο και να θαλασσοδέρνομαι για να κάνω διακοπές, μπορώ να αράξω στο μπαλκόνι μου απολαμβάνοντας μια ΑΜΣΤΕΛ free ακούγοντας τα τζιτζίκια, τα γέλια των απέναντι, την γαλήνη της βραδιάς.

Με το βαφτιστήρι μου έχουμε φουσκωτή πισίνα στην ταράτσα και αυτοσχέδια τσουλήθρα και περνάμε φανταστικά. Κι άσε τους άλλους να κυνηγάνε τα παιδάκια στην παραλία με τα κουβαδάκια και τα φτυαράκια.

Σέλφι στην παραλία με φουσκωτά οι άλλοι; Ινσταγκραμικές φωτογραφίες στη μέση της άδειας Πανεπιστημίου με τα τέλεια φωτισμένα κτήρια εγώ.

Clubbing σε beach bars πάνω στην παραλία; Προτιμώ συναυλία στην αυλή του Μεγάρου καθισμένη στο γρασίδι, ή στο Ηρώδειο με φόντο την Ακρόπολη.

Προτιμώ η πανσέληνος του Αυγούστου να με βρει στο υπέροχο Μουσείο της Ακρόπολης, να νιώθω την ενέργεια των εκθεμάτων και το μεγαλείο της αρχαίας Ελλάδας.

Μια βόλτα στην άδεια πόλη με ένα παγωτό στο χέρι, είναι η τέλεια αφορμή να παρατηρήσεις τα κτίρια και την αρχιτεκτονική τους. Να γνωρίσεις τις κρυφές γειτονιές, να δεις το άλλο πρόσωπο της Αθήνας.

Και βασικά γιατί δε με νοιάζει τι πιστεύουν οι άλλοι για την Αθήνα. Είμαι freestyler, μου αρέσει να κάνω τα πράγματα με τον τρόπο μου, να αξιοποιώ κάθε στιγμή αντί να μιζεριάζω και να περιμένω τις διακοπές. Έχω μάθει να αγαπώ την πόλη μου και όλα όσα προσφέρει σε όσους είναι free minded. Εσύ;