«Άσε τις βλακείες». Είναι μια φράση που λίγο πολύ χρησιμοποιούμε όλοι στην καθημερινότητά μας, αλλά και ο τίτλος μιας καμπάνιας αρκετά διαφορετικής από τις άλλες. Πώς προέκυψε αυτή η καμπάνια;
Το 2016 όπου η πρόσβαση στην ενημέρωση αποτελεί πλέον status quo και η δικαιολογία «δεν γνωρίζω» δεν υφίσταται, συνεχίζουμε να οδηγάμε με το κράνος στο χέρι, να καπνίζουμε δίπλα σε μικρά παιδιά, να αφήνουμε τα καθαριστικά του σπιτιού μας στα πιο χαμηλά ράφια. Η συντριπτική πλειοψηφία των οδηγών μιλάει στο κινητό γιατί δεν έχει χρόνο να το κάνει στο γραφείο ή το σπίτι και θεωρεί την κατανάλωση αλκοόλ επικίνδυνη μόνο όταν η τροχαία κάνει αλκοτέστ.
Το «Άσε τις βλακείες» προέκυψε από την ανάγκη να μιλήσουμε ανοιχτά και ξεκάθαρα για αυτά τα λάθη που στοιχίζουν ανθρώπινες ζωές και μέσα από ένα αυτοσαρκαστικό και γλαφυρό διήγημα να μας προσκαλέσει να τις περιορίσουμε αν όχι να τις σταματήσουμε. Η διαφορετικότητα αυτής της καμπάνιας έγκειται στην απλότητα του μηνύματός της: αφήνω πίσω μου επικίνδυνες βλακείες και αφαιρώ έγνοιες από τη ζωή μου.
Παίζουμε με τα κινητά μας ενώ οδηγούμε, αφήνουμε ανοιχτά τα μάτια της κουζίνας στο σπίτι, πεταγόμαστε στο περίπτερο χωρίς να κλειδώσουμε. Τελικά μάλλον κάνουμε αρκετές βλακείες χωρίς να το συνειδητοποιούμε...
Δυστυχώς, κάνουμε αρκετές βλακείες. Κάποιες σοβαρές, κάποιες λιγότερο σοβαρές. Κάποιες συνειδητά, κάποιες ασυνείδητα. Άλλοι περισσότερες και άλλοι λιγότερες. Κοινή συνισταμένη όλων είναι ότι είμαστε υπεύθυνοι για αυτές. Ενώ οδηγώ και μιλώ στο κινητό με το παιδί μου, μπορώ να σκοτώσω ένα άλλο παιδί.
Προσωπικά, πιάνω τον εαυτό μου να καταναλώνει συχνά τροφές που βλάπτουν την υγεία μου, ενώ προσπαθώ, μέσα από τη δουλειά μου, να εκπαιδεύσω τους συμπολίτες μου για το κακό που κάνουν στη δική τους. Το «Άσε τις βλακείες» με παρακινεί να παραδεχτώ τα λάθη μου και να συζητήσω για αυτά με τους φίλους μου για να σταματήσω να τα κάνω.
Η συνολικά θετική ανταπόκριση του κόσμου με πείθει ότι θα τα καταφέρουμε. Πάνω από 100.000 συμπολίτες μας ενδιαφέρθηκαν να μάθουν πώς μπορούν να αλλάξουν στάση. Θεωρώ σημαντικό το γεγονός ότι 3.000 χρήστες του Facebook συμφώνησαν ότι είναι μεγάλη βλακεία να οδηγείς αφού καταναλώσεις αλκοόλ όταν στη χώρα μας έχουμε 12.872 οδικά ατυχήματα τον χρόνο, εκ των οποίων 1.068 είναι βαριά.
Στην καμπάνια συμμετέχει και ο γνωστός ηθοποιός Λευτέρης Ελευθερίου. Πώς καταλήξατε στο συγκεκριμένο πρόσωπο και πώς φάνηκε σε εκείνον η συμμετοχή του;
Επιλέξαμε τον Λευτέρη γιατί μπόρεσε να κατανοήσει πλήρως τον ευγενή σκοπό πίσω από αυτή την χιουμοριστική καμπάνια. Είναι ταυτόχρονα ένας εξαιρετικός ηθοποιός, ένας νέος άνθρωπος και πατέρας δύο μικρών παιδιών. Πίστεψε από την πρώτη στιγμή στην καμπάνια μας και υποδύθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον αντιήρωα που κρύβουν οι καθημερινές συνήθειές μας. Τον ευχαριστούμε για τη φροντίδα με την οποία παρουσίασε τόσο σημαντικά μηνύματα.
Οι βλακείες αυτές που κάνουμε, από τις πιο σοβαρές μέχρι τις πιο… light, μας στοιχίζουν σε χρήματα, στην υγεία μας, ίσως και στην ίδια μας τη ζωή ή στη ζωή άλλων. Τι είναι αυτό που προτείνει τελικά η καμπάνια; Να σκεφτόμαστε δυο φορές αυτό που κάνουμε;
Αυτή η εκστρατεία μάς παρακινεί να κάνουμε αυτό που λέει: να αφήσουμε τις βλακείες. Εγώ να τρώω πιο υγιεινά, εσείς να φοράτε ζώνη πάντα όταν οδηγείτε, ο διπλανός μας να προφυλάσσει τις πρίζες στο σπίτι του, τα παιδιά να κάθονται σε ειδικό κάθισμα στο αυτοκίνητο.
Έχοντας εκπαιδεύσει πάνω από 40.000 συμπολίτες μας σε θέματα πρόληψης, στην ΑΧΑ γνωρίζουμε καλά ότι πρέπει να αλλάξουμε σε βάθος την κουλτούρα μας ως λαός. Αξιολογώντας με ειλικρίνεια το παρελθόν και το παρόν μας μπορούμε να βελτιώσουμε το μέλλον μας, εκπαιδεύοντας τον εαυτό μας να αντιστέκεται στη δύναμη της εύκολης λύσης.
Μια τέτοια καμπάνια φαντάζομαι ήταν κάτι πολύ διαφορετικό και για εσάς στην ΑΧΑ, σωστά; Πώς επέλεξε μία ασφαλιστική εταιρεία να κάνει μία τόσο πρωτοποριακά τολμηρή καμπάνια;
Οφείλουμε να τολμάμε για να ζούμε καλύτερα εμείς και οι γύρω μας. Θεωρήσαμε ότι το διδακτικό ύφος κουράζει και τα αποτελέσματα των ακαδημαϊκών μελετών στις οποίες βασίζουμε κάθε ενέργειά μας δεν αρκούν για να παρακινήσουμε τον κόσμο. Πρέπει να επαναπροσδιορίζουμε συνεχώς την προσέγγισή μας και να μην διστάζουμε να μιλάμε με τη δύναμη του απλού καθημερινού λόγου μας. Μέσα στον αυθορμητισμό του φαίνεται ότι γινόμαστε πιο διαυγείς και αναγνωρίζουμε ευκολότερα τα λάθη μας, μικρά ή μεγάλα.
12°
