Είμαι κολλημένος με τις ταινίες. Ειδικά τα Σαββατοκύριακα μπορώ να βλέπω όλη μέρα. Και συνήθως κολλάω «θεματικά». Τη μια γουέστερν, την άλλη αστυνομικά, την παράλλη θρίλερ. Όλα καλά. Το κακό είναι ότι από τα πολλά έργα, μετά αρχίζω να με φαντάζομαι πρωταγωνιστή.
Εκείνη την περίοδο είχα κολλήσει με ταινίες με καζίνο. Είχα δει το «Maverick» πέντε έξι φορές. Ο Μελ Γκίμπσον είχε τον τρόπο να κερδίζει στα χαρτιά και στην αγάπη (Τζόντι Φόστερ) κι εγώ μασούλαγα τα γαριδάκια χωρίς αύριο. Μετά ήταν το «Casino Royale», με τον Τζέιμς Μποντ. Ο Ντάνιελ Κρεγκ ήταν αντιμέτωπος στο καζίνο με έναν τύπο που στήριζε οικονομικά τρομοκράτες - κι εγώ δάγκωνα και τα δάχτυλά μου. Και πιο μετά ήταν το «Casino», του Μάρτιν Σκορσέζε με τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο, τις μαφίες, τις μοιραίες γυναίκες, την εξουσία, όλα αυτά με φόντο τα καζίνο του αστραφτερού Λας Βέγκας.
Είχα αρχίσει να με φαντάζομαι να φοράω κυριλέ καμπαρντίνα, να έχω πούρο στο στόμα, να μου ανοίγουν την πόρτα και να εισέρχομαι θριαμβευτικά στο καζίνο, με όλα τα γυναικεία βλέμματα να είναι στραμμένα επάνω μου. Μετά θα καθόμουν στη ρουλέτα ή στο black Jack και θα ήμουν το επίκεντρο της προσοχής. Ο κόσμος τριγύρω θα αναρωτιόνταν πώς θα έπαιζα, τι θα διάλεγα, αν θα μπλόφαρα… Και στο τέλος θα κέρδιζα κι ένα σιγανό επιφώνημα θαυμασμού θα κάλυπτε την αίθουσα. Ύστερα από πέντε έξι ώρες, κι αφού θα είχα απολαύσει μαζί με τη νέα μου συνοδό που γνώρισα εκεί ένα πανάκριβο ουίσκι στο μπαρ, θα αποχωρούσα το ίδιο θριαμβευτικά. Στον άνθρωπο που θα μου άνοιγε την πόρτα θα άφηνα ένα γερό πουρμπουάρ κι εκείνος θα με καληνύχτιζε θερμά. Θα ήταν μια όμορφη βραδιά.
«Τρελάθηκες μωρέ; Δεν έχεις πατήσει ποτέ σου σε καζίνο και άρχισες να κάνεις όνειρα; Πάλι τίποτα έργα έβλεπες; Πρόσεξε γιατί θα σε μαδήσουνε!» Ήταν η αντίδραση του κολλητού μου όταν του διηγήθηκα τις φαντασιώσεις μου. «Έλα, θα πληρώσεις εσύ τις πίτσες και τις μπίρες που θα παραγγείλουμε και θα σου δείξω ένα καλύτερο τρόπο. Δεν θα χρειαστεί να βάλεις ούτε παπούτσια. Ίντερνετ έχεις;»
Το σχέδιο του φίλου ήτανε online ποντάρισμα στο Stoiximan.gr. Επιστήμη. Σε ένα ασφαλές και 100% νόμιμο περιβάλλον, χωρίς να το κουνήσεις από το σπίτι. Και μάλιστα παίζεις με αληθινούς dealers στο Live Casino. Ρουλέτα, μπλακ τζακ, αλλά και slots (φρουτάκια) και με πονταρίσματα από 1 ευρώ. Και στο Casino με πάνω από 200 παιχνίδια και τέλεια γραφικά.
Ήτανε ωραία εκείνη η βραδιά. Και το φιλαράκι μου, όταν του άνοιξα την πόρτα να τον ξεπροβοδίσω, ξέροντας την τρέλα μου με τα έργα, υποσχέθηκε να μου φέρει την άλλη μέρα κάτι ταινίες με εξωγήινους. Αλλά είχα στο μυαλό μου ένα καλό ποντάρισμα να κάνω.
