Όταν σκεφτόμαστε “Hong Kong” φανταζόμαστε ουρανοξύστες, πολυσύχναστους χώρους και τη βουή μιας τεράστιας, σύγχρονης πολιτείας. Φανταζόμαστε ανθρώπους που τρέχουν για να προλάβουν τους σύγχρονους ρυθμούς της ζωής, εξωτικό street food και γιγαντιαίες διαφημιστικές πινακίδες. Φανταζόμαστε πολλά πράγματα, όχι όμως πράσινες ταράτσες, γεμάτα από κάθε λογής βρώσιμα φυτά.
Η Shahara Khaleque, είναι η συνιδρύτρια του Growing Smart, μια ειδική κοινότητα που έχει σκοπό να βοηθήσει τους ανθρώπους να συνδεθούν με τη γη, μέσα από ένα πρόγραμμα permaculture (σύστημα γεωργίας που είναι βιώσιμο και αυτάρκες). Η ίδια βρήκε την έμπνευση από μια ανάγκη να προσθέσει αξία στην πόλη, και τώρα η ομάδα οργανώνει συχνά τμήματα εκμάθησης καλλιέργειας φυτών σε ταράτσες και μαθήματα συλλογής τροφίμων.
«Το φαγητό είναι πολύ ακριβό στο Hong Kong και πολλοί άνθρωποι δεν εμπιστεύονται την ποιότητά του. Τους ενδιαφέρει να καλλιεργήσουν το δικό τους φαγητό, και αυτή η πτυχή τους ωθεί στο να ενδιαφερθούν για την permaculture. Η κοινότητά μας είναι πολύ μικρή, αλλά μεγαλώνει», λέει η ίδια.
Στο προσκήνιο του κινήματος, όμως, βρίσκεται η επιθυμία να μοιραστούν δεξιότητες, έτσι ώστε να βελτιωθεί η ποιότητα των τροφίμων που παράγονται. «Καλλιεργούμε το δικό μας φαγητό στη γη και προσπαθούμε πολύ να έχει μια πτυχή αναγέννησης, κάτι που πάει πιο πέρα από το να είναι απλά βιώσιμη.», λέει η Shahara. «Δεν έχει να κάνει μόνο με το φαγητό, αλλά με το έδαφος και όλα τα πράγματα γύρω από αυτό. Αγαπάμε να μοιραζόμαστε όλα αυτά που μαθαίνουμε – είναι σημαντικό να έχουμε ομάδες που έρχονται τακτικά να μας βοηθήσουν γιατί θέλουμε οι άνθρωποι να μάθουν όλα όσα γνωρίζουμε. Έχουμε και σχολικές ομάδες, τις οποίες αγαπάμε πολύ! Τα παιδιά χρειάζονται απεγνωσμένα να έρθουν σε επαφή με τη γη γιατί πολλά από αυτά είναι εντελώς αποσυνδεδεμένα με τη φύση και δεν γνωρίζουν από πού έρχεται το φαγητό.
»Όλο και περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να μάθουν πώς να καλλιεργούν το δικό τους φαγητό, ακόμα κι αν είναι σε πολύ μικρή κλίμακα. Νομίζω ότι πολύ περισσότεροι άνθρωποι θα αρχίσουν να χρησιμοποιούν τους εξωτερικούς χώρους που διαθέτουν για να καλλιεργήσουν απλά πράγματα. Δεν γίνεται πολλή χρήση αυτών των χώρων εδώ – υπάρχει πολύς χώρος σε μπαλκόνια και ταράτσες που δεν χρησιμοποιείται για καλλιέργεια – αλλά η δουλειά που κάνουμε αρχίζει να έχει αντίκτυπο και οι άνθρωποι μάς ζητούν να τους διδάξουμε αυτά τα πράγματα».
Πάντως, από όλα τα μαθήματα που κάνουν, η συλλογή φαγητού έχει αποδειχτεί το πιο δημοφιλές: «Όλοι θέλουμε να ξέρουμε πώς να επιβιώνουμε,» λέει και πάλι η Shahara. «Η συλλογή φαγητού ενθαρρύνει την ιδέα ότι αν είχες αποκλειστεί σε κάποιο ερημικό νησί ή κάτι παρόμοιο, θα ήξερες τι μπορείς να φας και τι όχι. Όλα αυτά τα πράγματα είναι χαμένες δεξιότητες που οι άνθρωποι θέλουν να ανακτήσουν.»
20°
