Stephanie Lawrence and Aashi Vel traveling spoon

Η ομάδα της Athens Voice μαζί με το Fine Drinking by World Class ανακαλύπτουν μερικά από τα πιο συναρπαστικά ονόματα για φαγητό, ποτό, ταξίδια και ψυχαγωγία. Μιλάμε με ανθρώπους που βρίσκονται στο προσκήνιο, για τις εμπειρίες τους, την έμπνευσή τους και από που την αντλούν, αλλά και τις μελλοντικές τάσεις του κλάδου τους.

Πάντα θα υπάρχει ζήτηση για high-end εστιατόρια, αλλά οι πιο πρόσφατες τάσεις σχετικά με το φαγητό δείχνουν ότι οι ταξιδιώτες αποζητούν την αυθεντικότητα – μια αίσθηση ότι ο μόνος τρόπος για να έχεις την απόλυτη εμπειρία μιας χώρας και της κουλτούρας της είναι να αποφύγεις τα τουριστικά μέρη και να κινηθείς όπως οι ντόπιοι. Αυτός είναι και ο σκοπός του Traveling Spoon και θέλει να τον πετύχει μέσω του φαγητού – η έμπνευση προήλθε από τις προσπάθειες των ιδρυτών να βρουν προσωπικές εμπειρίες γεμάτες νόημα στα ταξίδια τους.

Οι οικοδεσπότες βρίσκονται σε όλο τον κόσμο, και δέχονται επισκέπτες στα σπίτια τους για να τους δείξουν πώς να μαγειρεύουν παραδοσιακές συνταγές – αλλά και να αποκτήσουν εμπειρίες από την καθημερινή ζωή.

Όπως λέει η Stephanie, «Όταν οι άνθρωποι ταξιδεύουν, ανακαλύπτουν άλλες κουλτούρες και ο κόσμος γίνεται μικρότερος – δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να γίνει αυτό από το να μοιραστούν ένα γεύμα στο σπίτι ενός ντόπιου, γύρω από το τραπέζι της κουζίνας.

Το Traveling Spoon γεννήθηκε μέσα από την ανάγκη να βρεθούν αυθεντικές, μη-συμβατικές γαστρονομικές εμπειρίες. Ταξίδεψα οικογενειακά στην Κίνα πριν από μερικά χρόνια, και μου άρεσαν πολύ όσα είδα, αλλά στο τέλος του ταξιδιού δεν αισθανόμουν καμία σύνδεση με την κουλτούρα. Τρώγαμε σε αίθουσες ξενοδοχείων και είχαμε μια αρκετά τουριστική εμπειρία. Ζητούσαμε από τους ξεναγούς μας να μας δείξουν τις τοπικές αγορές ή πού θα έτρωγαν οι ίδιοι, και μας έλεγαν «όχι, όχι, όχι, δεν θέλετε να το δείτε αυτό!». Αγάπησα τη χώρα πάρα πολύ, αλλά ένιωσα ότι υπήρχαν τόσα πολλά που δεν είδα, κι ότι αυτές οι εμπειρίες δεν είναι εύκολα προσβάσιμες. Έτσι αποφάσισα ότι ο μόνος τρόπος για να εξερευνήσω την κουλτούρα είναι να μετακομίσω εκεί – και το έκανα!

Έζησα στο Πεκίνο για έξι μήνες, και ένας από τους στόχους μου ήταν μια κινέζα γιαγιά να μου μάθει να φτιάχνω dumplings. Αντί να πάω σε ένα συμβατικό μάθημα μαγειρικής, ήθελα να επισκεφτώ το σπίτι κάποιου και να μάθω τις οικογενειακές του συνταγές, έτσι ήθελα να έχω την εμπειρία της κουλτούρας. Αλλά δεν μπορούσα να βρω πουθενά αυτές τις εμπειρίες, κι έτσι δημιούργησα μια εταιρία που συνδέει τους ταξιδιώτες με τους ντόπιους για να μοιραστούς γαστρονομικές εμπειρίες».