Με χαρά διαπιστώνω πως χάρη στην ηγεσία του Υπουργείου Άμυνας και Μεταμφιέσεων, αλλά και χάρη στη σκιώδη ηγεσία του ίδιου υπουργείου, ξανανοίγει η συζήτηση για τη στράτευση στα 18. Η χαρά μου βέβαια κάπως μετριάζεται καθώς παρατηρώ μια επιμονή στο 18ο έτος, ενώ υπάρχουν και άλλες ηλικίες πολύ καταλληλότερες. Ηλικίες όπως τα 8 ή τα 10 έτη οι οποίες είναι ιδανικές για την παραλλαγή. Και μόνο το ότι σ’ αυτές τις ηλικίες οι άντρες δεν έχουν –συνήθως– γένια και άρα δεν χρειάζονται καθημερινό ξύρισμα, δεν έχουν –συνήθως– σεξουαλικές ορμές και άρα δεν αυνανίζονται από το πρωί μέχρι το βράδυ και έχουν –σε όλες τις περιπτώσεις– την κατάλληλη πνευματική ηλικία για να ακολουθούν διαταγές χωρίς δεύτερη σκέψη, είναι, νομίζω, αρκετά καλά επιχειρήματα υπέρ της άποψης σύμφωνα με την οποία όσο μικρότερη η ηλικία στράτευσης τόσο το καλύτερο. Για να μη μιλήσω για το μικρό μέγεθος των φαντάρων το οποίο θα ρίξει κατακόρυφα το κόστος ένδυσης, υπόδυσης και στέγασης. Καταλαβαίνω πως η συντηρητική ελληνική κοινωνία δεν είναι ακόμα έτοιμη για τον στρατό των 8χρονων οπότε, αναγκαστικά, συμβιβάζομαι με τα 18.
Και όχι μόνο συμβιβάζομαι (καθώς ξέρω πως μετά τα 18 έρχονται τα 17, τα 16 και τα 15) αλλά είμαι και έτοιμος να αποκρούσω όλους αυτούς τους εθνομηδενιστές οι οποίοι τολμούν και ασκούν κριτική στον ιερό θεσμό της στράτευσης. Έναν θεσμό χωρίς τον οποίο η Ελλάδα μας δεν θα ήταν αυτή που είναι σήμερα (εννοώ οτι δεν θα ήταν αυτή η σπουδαία χώρα που τη θαυμάζουν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της οικουμένης).
Γιατί, κακά τα ψέματα, τα εφόδια που παίρνει κανείς από τη θητεία στον Ελληνικό Στρατό είναι μοναδικά και πολύτιμα. Και είναι τόσα πολλά, που δεν ξέρω για ποιό να πρωτογράψω. Να γράψω για το πώς μαθαίνεις να μαζεύεις αποτσίγαρα και πευκοβελόνες από μεγάλους υπαίθριους χώρους; Για το πώς μαθαίνεις να στρώνεις το κρεβάτι σου; Για τους χίλιους και έναν τρόπους με τους οποίους μαθαίνεις να λουφάρεις; Ή μήπως να γράψω για το πώς μαθαίνεις να χρησιμοποιείς σωστά το βύσμα σου;
Κάποιοι ενδεχομένως να παρατηρήσατε πως, αναφερόμενος στις γνώσεις και τις δεξιότητες με τις οποίες εφοδιάζεσαι, δεν έχω γράψει τίποτα που να έχει να κάνει με τον βασικό λόγο για τον οποίο υπάρχει ο στρατός: Τον πόλεμο. Και πολύ σωστά παρατηρήσατε καθώς το μόνο με το οποίο δεν ασχολείται ο Έλληνας φαντάρος είναι ο πόλεμος. Και αυτό είναι ένα ακόμα επιχείρημα υπέρ του Ελληνικού Στρατού. Του πιο φιλειρηνικού στρατού του κόσμου.
Γιατί στον Ελληνικό τον Στρατό ο χρόνος που αφιερώνεται σε πολεμική εκπαίδευση είναι πιο λίγος και από τον χρόνο που αφιερώνει ένας ποδοσφαιριστής στην ανάγνωση ποιητικών ανθολογιών. Με λίγα λόγια, οι ευαίσθητοι και ανησυχούντες γονείς δεν έχουν να φοβούνται τίποτα. Τα βλαστάρια τους δεν κινδυνεύουν σε όποια ηλικία και αν στρατευθούν.
Παρ' όλα αυτά, κάποιοι νενέκοι εξακολουθούν να ισχυρίζονται πως η θητεία είναι χαμένος χρόνος και πως 2-3 μήνες πραγματικής πολεμικής εκπαίδευσης θα ήταν πολύ πιο αποτελεσματικοί. Προφανώς έχουμε να κάνουμε με φιλελεύθερες νεοταξίτικες ανοησίες που δεν υπολογίζουν τις πραγματικές ανάγκες του στρατεύματος και της πατρίδας. Που δεν υπολογίζουν πως οι αξιωματικοί και οι υπαξιωματικοί χρειάζονται κάποιους να κάνουν τις δουλειές τους, που δεν υπολογίζουν πως δεκάδες περιοχές της ελληνικής επικράτειας πρέπει να ζήσουν από τα χρήματα που αφήνουν οι φυλακισμένοι στα στρατόπεδα φαντάροι και οι άνθρωποι που τους επισκέπτονται, που δεν υπολογίζουν πως πολλές επιχειρήσεις ζουν από τις προμήθειες στον Ελληνικό τον Στρατό, ζουν δηλαδή από προμήθειες των οποίων ο όγκος εξαρτάται απολύτως από τον αριθμό των στρατευμένων. Που δεν υπολογίζουν, με λίγα λόγια, όλα αυτά που η θητεία προσφέρει στους Έλληνες και τα οποία, ευτυχώς, καμία σχέση με πόλεμο δεν έχουν.
Στο κάτω κάτω, νομίζω πως δεν έχετε ποτέ ακούσει κανέναν να ισχυρίζεται πως ο στρατός σε προετοιμάζει για πόλεμο, ενώ είμαι σίγουρος πως έχετε ακόυσει πολλές φορές το οτι ο στρατός είναι ένα μεγάλο σχολείο που σε προετοιμάζει για τη ζωή. Και έτσι ακριβώς είναι. Γιατί μπορεί να μη μάθεις να πολεμάς αλλά θα μάθεις την αναξιοκρατία, τη λούφα, τον σταρχιδισμό, την κουτοπονηριά και γενικά θα μάθεις όλα αυτά που θα σε κάνουν έναν άξιο Έλληνα πολίτη. Και όσο πιο νωρίς τα μάθεις, τόσο το καλύτερο και για σένα αλλά και για την Ελλάδα. Και μπράβο σου.
Αυτό που στη δημόσια διοίκηση θα έπρεπε να είναι μία υποπαράγραφος καθηκοντολογίου, καταλήγει τηλεοπτικό σοσιαλ-μιντιακό ρεπορτάζ περιθωριακών προφίλ και site
Αν για το υβριστικό μέρος του συνθήματος για την Τουρκία υπήρξε κάποιου είδους αντιπαράθεση, για το κομμάτι που αφορούσε στο Κυπριακό ζήτημα δεν προβλημάτισε σχεδόν καθόλου τον δημόσιο διάλογο
16°
