Συγκλονισμένοι για άλλη μια φορά και με κομμένη την ανάσα παρακολουθούμε τις αποκαλύψεις σύμφωνα με τις οποίες τα στελέχη της Χρυσής της Αυγής είναι ναζί. Πρόκειται για μια αποκάλυψη που αλλάζει άρδην το πολιτικό σκηνικό και δεν μπορεί παρά να φέρει ανακατατάξεις, καθώς είναι βέβαιο πως κάτω από το βάρος των αποκαλύψεων η συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων του κόμματος του Νίκου του Μιχαλολιάκου θα το εγκαταλείψει. Στο κάτω-κάτω μιλάμε για ανθρώπους που ψήφισαν Χρυσή Αυγή έχοντας την εντύπωση πως επρόκειτο για μια φιλειρηνική οργάνωση μετριοπαθών δημοκρατών και σε καμιά περίπτωση ναζιστική οργάνωση αδίστακτων φασιστών. (Η αλήθεια είναι πως το να γοητεύονται από θεωρίες φυλετικής ανωτερότητας άνθρωποι όπως ο Κασιδιάρης, δηλαδή άνθρωποι που η εμφάνισή τους είναι ό,τι πιο κοντινό διαθέτει η Ευρώπη σε προσομοίωση αλγερινού μετανάστη, δεν είναι και τόσο αναμενόμενο. Από την άλλη υπάρχουν και άνθρωποι χωρίς περιουσία και εισοδήματα στο εξωτερικό που θέλουν εθνικό νόμισμα, όποτε...)
Οι αναταράξεις στο πολιτικό σκηνικό όμως δεν πρόκειται να σταματήσουν εδώ, καθώς τις επόμενες μέρες θα ακολουθήσουν και άλλες συγκλονιστικές αποκαλύψεις: Όπως φαίνεται, ο Άκης ο Τσοχατζόπουλος δεν είναι ο έντιμος πολιτικός που νομίζαμε, ο Αλέκσης ο Τσίπρας δεν είναι ένας ειλικρινής και υπεύθυνος ηγέτης, η Φώφη η Γεννηματά δεν είναι μια ασυμβίβαστη εχθρός της μεταπολιτευτικής σαπίλας, ο Καμμένος Πάνος δεν είναι ΟΥΚας, ο Κυριάκος δεν θα πολεμήσει την οικογενειοκρατία και η Αλίκη η Βουγιουκλάκη δεν ήταν φυσική ξανθιά. Με λίγα λόγια σύντομα τα πάντα θα είναι διαφορετικά.
Καταλαβαίνω πως πιο σωστή αντίδραση στις παραπάνω παραγράφους θα ήταν η φράση «μα τι μαλακίες γράφει πάλι ο Βουλαρίνος», αν και προτιμότερο θα ήταν η λέξη «πάλι» να απουσιάζει. Κι όμως φίλες, φίλοι και οι υπόλοιποι, θα πρέπει να σας πω πως, αυτή τη φορά τουλάχιστον, δεν έχω υποκύψει στον πειρασμό του γραπτού αυτοερωτισμού. Διαφορετικά θα πρέπει να χαρακτηριστεί ως «μαλακία» και η έκπληξη των συναδέλφων, οι οποίοι αντιμετώπισαν τον ναζιστικό προσανατολισμό του κόμματος του οποίου το βασικό σύνθημα ξεκινάει με τη λέξη «Αίμα», με την ίδια έκπληξη που θα αντιμετώπιζαν μια αποκάλυψη σύμφωνα με την οποία η Ντόρα η Μπακογιάννη θα ήταν ο τρανσέξουαλ γιος του Αντρέα του Παπαντρέου.
Κάποιοι, πονηροί χωρίς αμφιβολία, μπορεί και πάλι να αναρωτηθούν: Μα καλά, αποκλείεται να είναι ανόητη και η έκπληξη των συναδέλφων σου και ο ταρατατζούμ τρόπος με τον οποίο διαχειρίζονται το αυτονόητο; Και τότε εγώ θα πρέπει να επιστρατεύσω όση συναδελφική αλληλεγγύη διαθέτω (περίπου τόση) και να απαντήσω «αποκλείεται». Διότι αν είναι ανόητη η έκπληξη και το «τρεχάτε χωριανοί» των δημοσιογράφων, τότε θα πρέπει να είναι ανόητο και το ψυχαναγκαστικό τους γλείψιμο στο κοινό. Ακόμα και σε εκείνη τη μερίδα του κοινού που δεν είναι δική τους. Και θα πρέπει να είναι ανόητη και η επιμονή τους να αρνούνται πως 7% των Ελλήνων ψηφοφόρων είναι κανονικοί ναζί. Μόνο που αυτή η επιμονή τους καθόλου ανόητη δεν είναι. Αντιθετως είναι πολύ πονηρή.
Γιατί αν κάτι ξέρουν καλά οι Έλληνες δημοσιογράφοι είναι πως όχι μόνο κανείς δεν έχασε αναδεικνύοντας και διαφημίζοντας το πέταγμα του γαϊδάρου, αλλά και κανείς δεν χάνει κάθε φορά που με έκπληξη περιγράφει ένα γάιδαρο που γκαρίζει. Το ότι το κοινό τους σε λίγο δεν θα μπορεί να ξεχωρίσει το γάιδαρο από μια μπεκάτσα πολύ λίγο τους ενδιαφέρει. Και ακόμα λιγότερο ενδιαφέρει το ίδιο το κοινό τους. Και μπράβο σε όλους τους.
Αυτό που στη δημόσια διοίκηση θα έπρεπε να είναι μία υποπαράγραφος καθηκοντολογίου, καταλήγει τηλεοπτικό σοσιαλ-μιντιακό ρεπορτάζ περιθωριακών προφίλ και site
Αν για το υβριστικό μέρος του συνθήματος για την Τουρκία υπήρξε κάποιου είδους αντιπαράθεση, για το κομμάτι που αφορούσε στο Κυπριακό ζήτημα δεν προβλημάτισε σχεδόν καθόλου τον δημόσιο διάλογο
