Από το η ελπίδα έρχεται, που είχαμε τον Ιανουάριο του 15, όπως τότε πίστεψε ένα κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας σήμερα έχουμε φτάσει στο σημείο όπου ακόμη ένα μεγαλύτερο κομμάτι πιστεύει πως πουθενά δεν υπάρχει ελπίδα. Το να διαπιστώνει κανείς σήμερα την κοινωνική και οικονομική κρίση της χώρας είναι το προφανές, αυτό όμως που βρίσκεται απειλητικά πίσω απ’ αυτή τη διαπίστωση είναι ότι οι πολίτες είναι πλέον απελπισμένοι και όχι «αγανακτισμένοι».
Ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχέθηκε ότι θα φέρει τον καραμανλισμό της περιόδου 2007-2009, με τον κ. Τσίπρα στον ρόλο του Καραμανλή. Αποδείχθηκε όχι απλά ψέμα, ούτε καν αυταπάτη, αλλά χειραγώγηση.
Με το πρόγραμμα Θεσσαλονίκης ξεγέλασε τους πάντες.
Ξεγέλασε την τότε ηγεσία της ΔΗΜΑΡ που πίστεψε σε συμφωνία μαζί του, παρά τις εσωκομματικές φωνές που την προειδοποιούσαν ότι την επομένη της άρνησής της να ψηφίσει για Πρόεδρο θα της έτριβαν στα μάτια το «Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης».
Ξεγέλασε τους Ευρωπαίους ηγέτες που έλπιζαν ότι μαζί του θα μπορούσαν να αδρανοποιούσαν τις αντιδράσεις, αλλά δεν έλαβαν υπόψη τους ότι μαζί του θα έπρεπε «να ξηλωθούν» ακόμη πιο πολύ.
Ξεγέλασε όλους όσοι νόμιζαν ότι «η ελπίδα έρχεται». Σήμερα εξακολουθεί να ξεγελά κάποιους πάρα πολύ αξιόλογους επιστήμονες με μεγάλη προσφορά στην ανάπτυξη στην Ελλάδα των σοσιαλδημοκρατικών ιδεών, όπως ο Νίκος Μουζέλης, που νομίζουν ότι θα γίνει σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Ελπίζω να μη συνεχίσει διαψεύδοντας ακόμη και τον Λίνκολν, ο οποίος υποστήριζε ότι κανείς δεν μπορεί να εξαπατά όλους για όλο τον καιρό.
Στο θέμα των τηλεοπτικών αδειών ο λαϊκισμός του ΣΥΡΙΖΑ πίνει καφέ με την περιφρόνηση κατά των δημοκρατικών θεσμών στο καφενείο της «κατάργησης της διάκρισης των εξουσιών». Γιατί τι λιγότερο από άκρατος και ακράτητος λαϊκισμός είναι η δήλωση του πρωθυπουργού ότι έκλεισε στα καμαράκια τους εκπροσώπους των ΜΜΕ; Ο αντικαπιταλισμός τους πλέον εξαντλείται στο να τιμωρούν με αγρυπνία τους πλουσίους. Μήπως μετά και την απαλλαγή του από τον κ. Φίλη να τους επέβαλλε και καμιά θρησκευτική αγρυπνία για να συντονίζεται πλέον με το πνεύμα της ήττας του έναντι των σκληρών απαιτήσεων των ιεραρχών; Λαϊκισμός και κυνισμός; Ακριβώς. Αν μάλιστα σκεφτούμε το πως απάντησε στη δημοσιογράφο ιδιωτικού τηλεοπτικού σταθμού που θα έμενε άνεργη.
Τα ίδια και χειρότερα με τον ανασχηματισμό. Ένα όνομα θα μπορούσαμε να του δώσουμε: «Ο ανασχηματισμός της εμμονής με την εξουσία». Γιατί με αυτόν τον ανασχηματισμό ο κ. Τσίπρας επιχείρησε να τελειώσει με δυο μέτωπα που απειλούν την εξουσία του. Το πρώτο αυτό των δανειστών. Εδώ προέκρινε ένα επιτελείο που θα εφαρμόσει όλες τις δημοσιονομικές απαιτήσεις των εταίρων. Και το δεύτερο αυτό με την εκκλησία. Η αποπομπή Φίλη καταργεί οποιαδήποτε δυνατότητα ικανοποίησης ενός πάγιου αιτήματος της προοδευτικής Ελλάδας, του διαχωρισμού κράτους και εκκλησίας. Θα μπορούσα όμως να δώσω στον ανασχηματισμό και ένα δεύτερο όνομα. Ανασχηματισμός «Ζουράρη». Σ’ αυτό το όνομα συμπυκνώνεται όλη η παθογένεια της συμμαχίας του αριστερού λαϊκισμού με τον εθνικισμό και τον καιροσκοπισμό. Δεν περιγράφω άλλο.
Και το πιο αναίσχυντο απ’ όλα, ποιο ήταν; Μα το ότι μια κυβέρνηση που θέλει να είναι της Αριστεράς ταύτισε για πρώτη φορά – η Θάτσερ ποτέ δεν έκανε κάτι τέτοιο- το δημόσιο συμφέρον με κάποιο χρηματοοικονομικό ισοδύναμο. Είμαστε περήφανοι για 255 εκατ. λόγους δήλωναν. Ντροπή τους. Καμία τάξη στο τηλεοπτικό τοπίο δεν μπαίνει με μοναδικό κριτήριο το χρήμα και χωρίς την λειτουργία του ΕΣΡ. Στο θέμα των τηλεοπτικών αδειών η κυβέρνηση πήρε διαζύγιο από τη δημοκρατία και τη λογική.
Οι επίσημες αντιδράσεις της κυβέρνησης το βράδυ της απόφασης του ΣτΕ αποτελούν μία άλλη μαύρη σελίδα. Αμφισβήτησαν το κράτος δικαίου, τη διάκριση των εξουσιών. Υπήρξε πανικός και έλλειψη αυτοκριτικής. Η απόφαση του ΣτΕ αποτέλεσε ένα ισχυρό πολιτικό ράπισμα και μία ήττα για την κυβέρνηση.
Τι είπαν όμως πριν την απόφαση; Ο κ. Τσίπρας προκαταλάμβανε την απόφαση και ο κ. Παππάς είπε ότι αν το ΣτΕ κρίνει αντισυνταγματικό το νόμο, τότε αυτό δεν θα είναι πλήγμα κατά της κυβέρνησης, αλλά κατά της δημοκρατίας. Η δημοκρατία είμαι εγώ, είπε ο κ. Παπάς. Μα φυσικά κ. Παππά και το παντεσπάνι εσείς είστε; Και τι είπαν μετά; Τώρα που θα βρεθούν τα εκατομμύρια για την κοινωνική πολιτική; Και γιατί κύριε Τσίπρα δεν έκανες το ΣτΕ υπουργό κοινωνικής πολιτικής για να βρει αυτό τα χρήματα;
Ο κ. Τσίπρας έξω εμφανίζεται ως νομοταγής και μέσα το παίζει οργισμένο νιάτο από τους Outsiders του Κόπολα. Επιδιώκει να φανεί τόσο ως μέλος των φτωχών "Greasers" όσο και ως μέλος των πλουσίων "Socs" (οι δυο συμμορίες που συγκρούονταν στους Outsiders). Την προτροπή του Μακιαβέλι προς τον ηγεμόνα να είναι αλεπού για να μυρίζεται τις παγίδες και λιοντάρι για να τρομάζει τους λύκους, την έχει μετατρέψει σε πολιτική λαγού και λιονταριού στο εξωτερικό και σε πολιτική χαμαιλέοντα στο εσωτερικό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί ένα πολιτικό υβρίδιο που δεν εντάσσεται ούτε στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας ούτε όμως και στον χώρο της ευρωπαϊκής ριζοσπαστικής Αριστεράς. Ένα κόμμα που πιστεύει ότι η κυβέρνηση πρέπει να κατέχει όλες τις εξουσίες. «Έχουμε την κυβέρνηση, αλλά όχι την εξουσία», λένε. Αυτό το κόμμα δεν μπορεί, αν δεν υποστεί δεινή ήττα, να μετατραπεί σε σχετικώς ωφέλιμο για το δημόσιο καλό οργανισμό.
Δεν χρειάζεται να ψάχνουμε να βρούμε για το αν είναι ψεύτες ή αδαείς. Είναι και τα δυο. Και αγενείς, αν κρίνουμε τη στάση του σώματος του κ. Τσίπρα στη συνάντησή του με τον Ομπάμα. Είναι το κόμμα του Πολάκη και καμία κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης δεν μπορεί να γίνει με αυτόν, πριν ηττηθεί στις εκλογές που θα γίνουν όποτε και αν γίνουν. Αυτοί οι άνθρωποι κάνουν μεγάλη ζημιά στη χώρα αλλά και στην ιδέα της Αριστεράς.
Αλλά αν κρίνω από το πώς κάποιοι στην Κεντροαριστερά παρουσίασαν τον δικτάτορα Κάστρο, τον δικτάτορα όχι των τελευταίων ετών αλλά από το 1960 και ύστερα, ως «πρόσωπο που σηματοδότησε την ελπίδα», «εμβληματικό ηγέτη», «αγωνιστή για τις ιδέες και τη χώρα του», που παρουσίασαν την επί μισό αιώνα παραμονή του στην εξουσία ως «σπάνιο φαινόμενο στην ιστορία». Ξέχασαν τον Φράνκο. Ξέχασαν ότι οι δικτάτορες είναι μόνο δικτάτορες και τίποτα άλλο. Ξέχασαν ότι οι σοσιαλ-δημοκράτες είναι πρώτα δημοκράτες και μετά σοσιαλ. Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να τους κάνει ζημιά ο ΣΥΡΙΖΑ, την κάνουν και μόνοι τους. Φευ.
12°
