Ο θάνατος του Κάστρο και οι υπέρλαμπρες εκδηλώσεις (παρευρέθη ό,τι γραφικότερο και χουντικότερο έχει να επιδείξει ο τρίτος ο κόσμος) που έλαβαν και λαμβάνουν χώρα στην Αβάνα της Κούβας, ήταν άλλη μια ευκαιρία να τσακωθούμε και να φλομώσουμε στις μπούρδες. Επιτρέψτε μου να πω και εγώ λίγες για κάποιες από αυτές.
1. Ο Κάστρο ήταν επαναστάτης / ο Κάστρο ήταν δικτάτορας
Η μεγάλη μάχη αυτής της εβδομάδας στα μέσα κοινωνικής παπαρολογίας ήταν ανάμεσα στους συνανθρώπους μας που ισχυρίζονται ότι ο Κάστρο ήταν μόνο ένας επαναστάτης και στους συνανθρώπους μας που ισχυρίζονται ότι ήταν μόνο ένας δικτάτορας. Ζητώ συγνώμη από τους φανατικούς οπαδούς, αλλά ο Φιντέλ ο Κάστρο ήταν και τα δύο. Δηλαδή ένας επαναστάτης που ακολούθησε την φυσική μοίρα των επαναστατών: Αφού κατέλαβε την εξουσία, σκέφτηκε πως θα ήταν κορόιδο να δώσει σε κάποιον άλλο αυτό για το οποίο διακινδύνευσε τη ζωή του. Μια στάση την οποία θα μπορούσα να χαρακτηρίσω και βαθιά πασοκική, εάν έλειπε το στοιχείο του κινδύνου. Ο πραγματικός Πασόκος δεν διακινδυνεύει ποτέ και τίποτα.
2. Αν ο λαός της Κούβας ήταν δυστυχισμένος, ο Κάστρο δεν θα έμενε τόσα χρόνια στην εξουσία
Δεν θα είχα κανένα λόγο να θεωρήσω μπούρδα την παραπάνω φράση που θεωρεί τη δυστυχία ενός λαού (που δεν έχει το δικαίωμα του εκλέγειν) αντιστρόφως ανάλογη των ετών που παραμένει στην εξουσία ο κυβερνήτης του. Ο μόνος λόγος που το κάνω είναι επειδή οδηγεί στο συμπέρασμα πως και οι Ισπανοί θα πρέπει να ήταν ιδιαίτερα ικανοποιημένοι από τον Φράνκο για να του επιτρέψουν να κάνει τον δικτάτορα για 36 ολόκληρα χρόνια.
3. Όποιος δεν έχει ζήσει ή δεν έχει πάει στην Κούβα δεν μπορεί να έχει άποψη
Οι συμπολίτες που το λένε αυτό μπορεί και να έχουν δίκιο. Κι αν έχουν δίκιο, τότε καλό είναι όλοι μας να είμαστε επιφυλακτικοί πριν πούμε οτιδήποτε κακό για τη ναζιστική Γερμανία, τη σταλινική Σοβιετική Ένωση ή για το (επί κουβανικού εδάφους μπάι δε γουέι) Γκουαντάναμο. Από την άλλη, υπάρχουν άνθρωποι που όλο και κάποιο συμπέρασμα μπορούν να βγάλουν για μια χώρα στην οποία δεν γίνονται εκλογές και η εξουσία μεταβιβάζεται από το ένα μέλος της οικογένειας στο άλλο.
4. Η Κούβα επί Κάστρο έκανε άλματα
Δεν έχω ιδέα τι έκανε η Κούβα επί Κάστρο αλλά ξέρω ότι και για τη χούντα του Παπαδόπουλου υπάρχουν κάποιοι βλαμμένοι που ισχυρίζονται ότι άλλαξε προς το καλύτερο την Ελλάδα. Αυτό που επίσης ξέρω είναι πως ενώ χιλιάδες άνθρωποι διακινδύνευσαν τη ζωή τους για να ξεφύγουν από τα άλματα του Κομαντάντε δεν πρέπει να ήταν και πάρα πολλοί αυτοί που έβαλαν σε κίνδυνο τη ζωή τους για να ακολουθήσουν την αντίθετη διαδρομή.
5. Η κατάντια της Κούβας οφείλεται στο εμπάργκο των ΗΠΑ
Σε μεγάλο βαθμό. Αλλά σε μεγάλο βαθμό και το εμπάργκο των ΗΠΑ οφείλεται σε εκείνη την απόπειρα (αν θυμάστε) να γίνει το νησί βάση εκτόξευσης πυρηνικών όπλων. Αλλά πιθανόν κι εκείνη η απόπειρα να ήταν δικαιολογημένη γιατί... Φαντάζομαι, καταλαβαίνετε τι εννοώ. Σε κάθε περίπτωση, όταν είσαι έξω και βρέχεσαι μπορεί να φταίει η βροχή ή μπορεί να φταίει και ο τρελός γείτονας που καταβρέχει τους περαστικούς από το μπαλκόνι του. Αλλά τα πράγματα σίγουρα θα ήταν καλύτερα αν κρατούσες μια ομπρέλα ή αν άλλαζες διαδρομή.
6 . Όλοι αυτοί που μιλούν για την Κουβα και τον Κάστρο δεν λένε τίποτα για την Κίνα και τη Σαουδική Αραβία
Οι περισσότεροι λένε. Λίγο λιγότερα ίσως, καθώς δεν υπάρχει η αφορμή της επικαιρότητας (άλλωστε και πριν τον θάνατο του Κάστρο και το ταξίδι του Αλέκση του Ικανού, η Κούβα δεν ήταν ακριβώς αυτό που λέμε δημοφιλές θέμα), αλλά λένε. Αναγνωρίζω φυσικά πως, δυστυχώς, υπάρχουν και αυτοί που αντιμετωπίζουν τους όρους «δημοκρατία» και «δικτατορία» με τον ίδιο τρόπο που αντιμετωπίζει τους όρους «πέναλτι» και «οφσάιντ» ένας οργανωμένος οπαδός. Υπάρχουν, δηλαδή, άνθρωποι σαν και αυτόν που έγραψε...
7. ...αυτό το τουίτ
Με το που το είδα η φιλάνθρωπος φύση μου με έκανε να θέλω σκύψω στο αυτί του αντιπροέδρου του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης (αφού πρωτα τον βάλω να κάτσει για να μην έχουμε δυσάρεστες συνέπειες από το σοκ που μπορεί να υποστεί) και να του ψυθιρίσω «Αδωνι, δεν είναι μόνο οι αριστεροί που ξέρουν ότι τα στρατιωτικά καθεστώτα και οι χούντες είναι το ίδιο πράγμα». Μετά, όμως, σκέφτηκα πως καλό είναι να μη μιλάω εγώ για τις δικές του πεποιθήσεις. Και μπράβο μου.
Τιμητική αναφορά
Έσπασα το κεφάλι μου να καταλαβω πώς μπορεί τα πολιτικά ψέματα να είναι υπέροχα. Μετά θυμήθηκα πως η Άννα η Διαμαντοπούλου στη νιότη της ήταν διορισμένη νομάρχης του ΠΑΣΟΚ και κατάλαβα.
Υ.Γ. Ασχέτως αν συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τις μπούρδες μου, θέλω να σας παρακαλέσω για κάτι: Μην λέτε ότι ο Αλέκσης ο Έντιμος πήγε στην Κούβα για διακοπές. Είναι σα να λέτε πως τις υπόλοιπες μέρες που είναι εδώ δουλεύει.
