Η χώρα δεν έχει ανάγκη από ένα νέο Τσίπρα με γραβάτα, έχει ανάγκη από πολιτικούς με τόλμη και αποφασιστικότητα. Και όσες αγιογραφίες των ΜΜΕ και αν τον σπρώχνουν, αν ο πολιτικός είναι συμβιβασμένος με τα ασυμβίβαστα, το μόνο που θα αλλάξει είναι ότι οι νέοι γαλάζιοι Πολλάκηδες και Καρανίκες θα φοράνε γραβάτες. Στη ΔΕΘ ο κ. Μητσοτάκης θα μας εξηγήσει πώς με τη βοήθεια του Θεού ή της Παναγίας ανάλογα, θα μειώσει τον ΕΝΦΙΑ 30% και πώς θα καθαρίσει τα Εξάρχεια σε 30 μέρες. Και θα πλειοδοτήσει στη δημοπρασία με 120 χιλ. νέες θέσεις εργασίας, 1.900 ευρώ ανά νοικοκυριό ετησίως και 4% ανάπτυξη ετησίως. Δηλαδή, θα πει ό,τι είπε και ο Τσίπρας. Το ίδιο πλαίσιο, η ίδια υποσχεσιολογία, τα ίδια «θα», ο ίδιος χώρος, το ίδιο κατηγορώ, αν κάποιος αλλάξει τα ονόματα στα 2 κείμενα δεν θα βρει ουσιώδεις διαφορές. Ο Τσίπρας με γραβάτα;
Δεν θα πει κάτι ουσιαστικό για τους μετανάστες και την ενσωμάτωσή τους, για το σύμφωνο συμβίωσης, για το τζαμί, για το Ωραιόκαστρο και τον κρυφοφασισμό των Ελλήνων, δεν θα πει κάτι για τις οικονομικές ανισότητες μεταξύ των πολιτών, για την αιτία της ανεργίας των νέων, για την ευθανασία, για το διαχωρισμό κράτους-εκκλησίας. Γιατί τα θέματα που κάνουν τζιζ δεν τα αγγίζουμε γιατί μετράμε ψηφαλάκια. Δεν θα μιλήσει για τα θέματα της καθημερινής ζωής, που η ΝΔ απέχει από τη Βουλή. Θα τα κρύψει κάτω από το κόκκινο χαλί. Και η συντηρητική παράταξη θα παριστάνει ότι ζούμε έναν αιώνα πίσω.
Θα ξαναμετρήσει πόσα δις επιβάρυνε τη χώρα η τραγική διακυβέρνηση Τσίπρα, αλλά θα ξεροκαταπιεί πόσα δις και πόσους άνεργους επιβάρυνε τη χώρα η «ανέμελη» χρεοκοπία Καραμανλή, και η «πατριωτική» αντιπολίτευση του «αρχιτέκτονα του αντιμνημονίου» Σαμαρά, θα πει για τα ψεύτικα «θα» του Τσίπρα και μετά θα αναφέρει τα δικά του «θα», και φυσικά με κάποιο μαγικό τρόπο και αυτός θα υποσχεθεί φοροελαφρύνσεις χωρίς απολύσεις και χωρίς μειώσεις δαπανών. Έχει πάρει μαθήματα ως χειροκροτητής στο Ζάππειο 1, 2, 3. Δεν θα ακούσουμε τίποτα το ριζοσπαστικό, τίποτα το νέο, τίποτα από ό,τι χρειάζεται να ακούσει ο πολίτης. Και εννοείται ότι δεν θα ακούσουμε αυτά που δεν θέλει να ακούσει ο πολίτης. Θα ακούσουμε ό,τι θέλει να ακούσει ο κομματικός πελάτης και ο κομματικός πυρήνας. Για το γενναίο Καραμανλή, για τον πατριώτη Σαμαρά, για τον αγωνιστή Μεϊμαράκη, για το viral τρίπτυχο πατρίς-θρησκεία-οικογένεια. Και τα βαρίδια θα είναι από κάτω στην πρώτη καρέκλα και θα χειροκροτούν. Και θα του κλείνουν το μάτι. Για να του θυμίζουν ότι τον «ελέγχουν» στην καρέκλα του.
Στο site της ΝΔ που είναι «έτοιμη να κυβερνήσει» δεν έχει ακόμη πρόταση για το ασφαλιστικό! Ούτε για τα υπόλοιπα. Αν τον κρίνουμε από το έργο του ως υπουργό του κ. Σαμαρά εδώ, «μεταρρυθμιστής» χωρίς μεταρρυθμίσεις! Αναφέρει ως μεταρρύθμισεις τον προγραμματισμό προσλήψεων του δημοσίου, το νέο τρόπο έκδοσης αστυνομικής ταυτότητας, τον έλεγχο γνησιότητας πτυχίων. Τα βασικά καθήκοντα του κάθε προσωπάρχη στο δημόσιο τα ονομάζουμε βαθιές μεταρρυθμίσεις. Και αναφέρει ως μεταρρύθμιση το «δάγκωμά» του στη διαύγεια, μερικές νέες online υπηρεσίες στα ΚΕΠ και την έγκριση διετούς σχεδίου για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση. (Για τη ΝΔ, παραδόξως, δεν ήταν μεταρρύθμιση η ηλεκτρονική διακυβέρνηση, τα ΚΕΠ, η Διαύγεια, αλλά τα πασαλείμματα εκ των υστέρων!) Όταν χρειάζεται να βάλεις πλάτη για μεταρρυθμίσεις απέχεις διαφωνώντας, και μετά ονομάζεις μεταρρυθμίσεις τα πασαλείμματα. Κάπως έτσι οι image makers της ΝΔ μας πάνε από το «μεταρρυθμιστή» Καραμανλή, στο «μεταρρυθμιστή» Μητσοτάκη. Κάπως έτσι βγάζεις την μπαμπούσκα Μητσοτάκη και από κάτω είναι αυτή του Καραμανλή, του Βορίδη, του Παπασταύρου και του παλαιοκομματισμού.
Το μόνο «επαναστατικό» που έχει να κομπορρημονεί είναι ότι δεν ψήφισε τον Πάκη για ΠτΔ. Όχι, ότι τον καταψήφισε, ή ότι ψήφισε τον Αλεβιζάτο, αλλά ότι επέλεξε να απέχει από την ψηφοφορία! Η αποχή ως πράξη ηρωισμού! Το αυτοαναιρούμενο είναι ότι δικαιολογώντας την απόφασή του αναφέρει ότι «Δεν αντιστάθηκε στις “σειρήνες” του πελατειακού κράτους, χειρίστηκε με ανεπάρκεια μία από τις μεγαλύτερες κρίσεις της σύγχρονης ιστορίας μας, τον Δεκέμβριο του 2008, και τέλος δεν εκφράζει τη θέση της Ελλάδας στην ενωμένη Ευρώπη με τον τρόπο που εγώ θα επιθυμούσα». Εφόσον (πολύ σωστά) πιστεύει αυτά για τον υφιστάμενο υπουργό, τότε εννοείται ισχύουν και για τον προϊστάμενό του πρωθυπουργό. Το πελατειακό κράτος των 830 χιλ. διορισμών, της χρεοκοπίας του 15,7% δημόσιο έλλειμμα και των 300 δις χρέος, και της απάτης των greek statistics. Τότε πώς μπορεί να συνομιλεί μαζί του και να τον συμβουλεύεται; Αντί να τον στείλει μόνιμα σπίτι του να παίζει στην κονσόλα του playstation. Πώς σπαταλά μια έδρα βουλευτή στον κύριο υπεύθυνο της χρεοκοπίας; Πώς θα αντιμετωπίσεις το βαθύ σπάταλο κράτος όταν δεν μπορείς να τα βάλεις ούτε με τον ξεδοντιασμένο βουβό παρασκηνιακό ιεράρχη του; Αν φοβάται να μη χάσει την καρέκλα σήμερα, με ποιους θα μπορέσει να τα βάλει μεθαύριο όταν κληθεί να κυβερνήσει;
Η ΝΔ θα είναι το επόμενο πρώτο κόμμα με τη λογική του ώριμου φρούτου, δεν έχει να παρουσιάσει κάποια πρόταση εξόδου από την κρίση. Όταν έχεις προτάσεις, αδιαφορείς για το κόστος. Η ΝΔ του Κυριάκου δεν έχει καμία πρόταση και κανένα πρόγραμμα. Μόνο ατάκες: «Η ανάπτυξη θα έρθει μόνο αν η Ελλάδα προσελκύσει €100 δις σε ιδιωτικές επενδύσεις. Η μεγάλη μου διαφορά με τον Σύριζα είναι ότι ξέρω πώς θα φέρω επενδύσεις στην Ελλάδα» Αλήθεια πώς; Ίσως να εννοεί ότι βαράει καλύτερα τα νταούλια από τον Τσίπρα;
Η κοινωνία των πολιτών δεν αντέχει άλλο χαμένο χρόνο, ούτε άλλα δυσβάσταχτα μέτρα, ούτε άλλες μεγάλες ψεύτικες υποσχέσεις. Η διαφορά δεν είναι η γραβάτα. Η διαφορά πρέπει να είναι ο λόγος και το πρόγραμμα. Το μέλλον είναι το πρόγραμμα και το σχέδιο. Ξεκάθαρα. Να απελευθερώσουμε την Ελλάδα που δημιουργεί. Κάποια στιγμή οι πολίτες πρέπει να πάψουμε να βολευόμαστε πίσω από υποσχέσεις «ξέρω πώς θα φέρω επενδύσεις», για να παριστάνουμε μετά τους αθώους προδομένους που τρέχουμε για παρηγοριά στην επόμενη λαϊκίστικη προσδοκία. Κάτω από κάθε μπαμπούσκα είναι ένα νέο ψέμα. Ας πάψουμε να αποφεύγουμε την αλήθεια κρυμμένοι πίσω από τα δικά μας ψέματα.
10°
