Καθημερινά αυξάνει ο κατάλογος των χωρών που καταδικάζουν τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης των ζώων που εκτρέφονται για τη γούνα τους, και τις βάναυσες πρακτικές που χρησιμοποιούνται για την θανάτωση τους. Η μια μετά την άλλη οι ευρωπαϊκές χώρες απαγορεύουν την εκτροφή γουνοφόρων ζώων για λόγους ηθικής, χαρακτηρίζοντας «μη αποδεκτή τη διατήρηση άγριων ζώων σε κλουβιά και τη θανάτωση τους για προϊόντα πολυτελείας». Αντίθετα στην Ελλάδα, με τη δικαιολογία της κρίσης, δώσαμε περισσότερα κίνητρα και δημιουργήσαμε ένα φιλικό περιβάλλον για την προσέλκυση επενδύσεων σχεδιάζοντας πάλι κοντόφθαλμα την ανάπτυξη της χώρας.
Η εκτροφή και η θανάτωση των ζώων για τη γούνα τους είναι μια εξαιρετικά βάναυση πρακτική που πρέπει να καταργηθεί και όχι να χρηματοδοτείται και να αναπτύσσεται όπως γίνεται στην Ελλάδα σήμερα. Κάθε χρόνο στη χώρα μας εκατοντάδες χιλιάδες μινκ εκτρέφονται και θανατώνονται για την παραγωγή γούνας. Αυτά τα ζώα περνούν μια πολύ σύντομη και αφύσικη ζωή μέσα σε μικρά μεταλλικά κουτιά για να θανατωθούν όταν η γούνα τους είναι στη κατάλληλη κατάσταση.
Τα μινκ όπως και οι αλεπούδες είναι άγρια ζώα που δεν μπορούν να προσαρμοστούν σε περιβάλλον αιχμαλωσίας, με αποτέλεσμα να τρελαίνονται και να οδηγούνται στον κανιβαλισμό ή ακόμη να τρώνε και τα ίδια τους τα άκρα. Από τις άσχημες συνθήκες διαβίωσης στα εκτροφεία, πολλά ζώα υποφέρουν από μολύνσεις στα μάτια, ανοιχτές πληγές από τραυματισμούς, κομμένες ουρές και παραμορφωμένα άκρα. Ο τρόπος της θανάτωσης τους είναι πραγματικά φρικιαστικός και δεν συνάδει με μια πολιτισμένη κοινωνία. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται είναι με πολλαπλά χτυπήματα στο κρανίο, με ηλεκτροπληξία, όπου τοποθετούνται ηλεκτρόδια στο στόμα και στον πρωκτό του ζώου προκαλώντας του έντονο πόνο και αγωνία θανάτου, ενώ έχουν καταγραφεί και περιπτώσεις όπου τα ζώα θανατώνονται με καπνό από εξατμίσεις αυτοκινήτων, με σπάσιμο του λαιμού, με πνιγμό, και δεν είναι λίγες και οι περιπτώσεις όπου τα ζώα γδέρνονται ζωντανά.
Μια άλλη διαδεδομένη μέθοδος θανάτωσης είναι το διοξείδιο και μονοξείδιο του άνθρακα. Μέθοδος που χαρακτηρίζεται από τους κτηνίατρους επώδυνη και μη αποδεκτή, αφού τα μινκ είναι ημιυδρόβια ζώα και η φυσιολογία τους είναι ανεπτυγμένη με τέτοιο τρόπο ώστε να κρατούν την αναπνοή τους για πολύ ώρα, γεγονός που σημαίνει ότι υποφέρουν τρομερά μέχρι να πεθάνουν. Για την κατασκευή δε της γούνας αστρακάν χρησιμοποιούνται νεογέννητα ζώα ή ζώα που δεν έχουν ακόμη γεννηθεί, σφάζοντας τις μητέρες για να πάρουν τα μωρά μέσα από την κοιλιά τους, ώστε να χρησιμοποιήσουν το μαλακό δέρμα τους.
Πέρα όμως από τη βαναυσότητα που υπάρχει, τόσο στην εκτροφή τους όσο και στη θανάτωση τους, είναι σημαντικοί και οι περιβαλλοντικοί λόγοι που καθιστούν την απαγόρευση της εκτροφής γουνοφόρων ζώων επιβεβλημένη. Οι κάτοικοι που ζουν κοντά σε τέτοιες μονάδες υποφέρουν από την υποβάθμιση του περιβάλλοντος, από την αφόρητη δυσοσμία που προέρχεται από τα εκτροφεία, από την αύξηση των μυγών όπου καταστρέφουν τη γεωργική παραγωγή, ενώ τα βυρσοδεψεία-βαφεία μολύνουν τον υδροφόρο ορίζοντα και τα νερά που χρησιμοποιούνται για άρδευση των αγροτικών καλλιεργειών και κατ’ επέκταση τα προϊόντα που φτάνουν στο τραπέζι μας. Τεράστιες είναι και οι επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα. Τα ζώα που διαφεύγουν από τα εκτροφεία είναι καταστροφικά για την χλωρίδα και την πανίδα της περιοχής και οι βλάβες που μπορούν να προκαλέσουν στα οικοσυστήματα και τους βιότοπους είναι ανεπανόρθωτες και με σημαντικές οικονομικές επιπτώσεις. Η ΕΕ έχει υπολογίσει αυτό το κόστος σε 12 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο με αυξητικές τάσεις αν δεν παρθούν μέτρα. Επιπλέον μην ξεχνάμε και τα συνεχή περιστατικά επιθέσεων μινκ σε αγροτικές καλλιέργειες. Ειδικά σε περιοχές της Δυτικής Μακεδονίας όπου υπάρχουν πολλά εκτροφεία, οι κάτοικοι έχουν αγανακτήσει και πιέζουν την πολιτεία για τη λήψη μέτρων και τον περιορισμό έως και τη απαγόρευση των εκτροφείων.
Στον αντίποδα της στρεβλής αυτής ανάπτυξης τα κινήματα και οι πρωτοβουλίες των πολιτών για την κατάργηση του εμπορίου της γούνας, προτείνουν εναλλακτικούς τρόπους όπως ο οικοτουρισμός με την προώθηση της πολιτιστικής κληρονομιάς και του φυσικού πλούτου της περιοχής, την ανάπτυξη της βιολογικής γεωργίας και την ανάδειξη των τοπικών προϊόντων, την τυποποίηση αγροτικών προϊόντων με ισχυρό σήμα που να εγγυάται την ποιότητα τους και πολλά άλλα.
Ωστόσο επειδή δεν μπορούμε να αγνοήσουμε και το γεγονός ότι υπάρχουν άνθρωποι που ζουν από το εμπόριο της γούνας η πολιτεία θα πρέπει να εναρμονιστεί με την Ευρωπαϊκή Ένωση και να προετοιμάσει και να στηρίξει τους επαγγελματίες του κλάδου της γούνας ώστε να περάσουν σταδιακά και οριστικά σε μια εναλλακτική λύση, και να αναπτυχθούν ηθικές δραστηριότητες που θα έχουν βιώσιμο μέλλον και όχι δυσοίωνες οικονομικές προοπτικές αφού όσο ο κόσμος θα ενημερώνεται τόσο η αγορά της γούνας θα εξασθενεί.
20°
