Μετά τα χθεσινά αποτελέσματα των γαλλικών προεδρικών εκλογών, η Ευρώπη δείχνει να περνά ένα μεγάλο σκόπελο. Αν και το αποτέλεσμα στο 2ο γύρο δεν είναι δεδομένο, η στηριξη που λαμβάνει η υποψηφιότητα Μακρόν από το σύνολο σχεδόν του πολιτικού συστήματος (εκτός Λε Πεν και προσωπικά του Μελανσόν) δείχνει ότι τελικά δεν θα έχουμε προβλήματα στο 2ο γύρο. Θα σημείωνα τα παρακάτω.
1. Φτάσαμε πολύ κοντά στην καταστροφή. Ο κίνδυνος εκτροχιασμού του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, η κρίση χρέους, η προσφυγική κρίση, ο διεθνής ανταγωνισμός στην οικονομία κινητοποιεί το μέσο ψηφοφόρο και κερδίζει σταδιακά αυτό που οι Αγγλοσάξωνες ονομάζουν «hearts and minds».
Τα ευρωσκεπτικιστικά κόμματα συγκέντρωσαν ποσοστό που πλησιάζει το 48% αλλά τα φιλοευρωπαϊκά κόμματα δείχνουν να αντεπιτίθενται με επιτυχία. Ο λαϊκισμός φαίνεται ότι χάνει έδαφος ή δεν κερδίζει περαιτέρω απήχηση. Κατά τη γνώμη μου, αυτό είναι αποτέλεσμα της ομαδικής δουλειάς των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων (εντός κι εκτός Γαλλίας).
Το γεγονός ότι τον Μακρόν στήριξαν ανοιχτά ο κεντροδεξιός Ντε Βιλπέν και ο κεντροαριστερός Βαλς δείχνει ότι όταν υπάρχει σοβαρή συνεργασία στη βάση μίας σοβαρής φιλοευρωπαϊκής πρότασης, ο λαϊκισμός μπορεί να αντιμετωπιστεί με επιτυχία.
2. Η 2η θέση της Λε Πεν καθώς και η δημιουργία γενικευμένου μετώπου εναντίον της στο 2ο γύρο, είναι χτύπημα στον Πούτιν και στις παρεμβάσεις του ρωσικού παράγοντα στα ευρωπαϊκά πολιτικά πράγματα.
3. Για τρίτη φορά στη σειρά, καταγράφεται επιτυχία στις δημοσκοπήσεις. Είχαν προηγηθεί οι ολλανδικές εκλογές και το τουρκικό δημοψήφισμα. Το θέμα θα πρέπει να αναλυθεί για να φανεί εάν η βελτίωση παραπέμπει σε αλλαγή της μεθόδου, ή σε αλλαγή στη συμπεριφορά των ψηφοφόρων προς το ορθολογικότερο.
4. Για πρώτη φορά, συμμετέχουν στο 2ο γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών δύο υποψήφιοι που δεν εκπροσωπούν τα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα. Η νέα διαχωριστική γραμμή στα πολιτικά πράγματα αφορά όχι μόνο το «ναι Ευρώπη» - «όχι Ευρώπη» αλλά και παλιό με νέο και ειδικά διεθνές προφίλ υποψηφίου - τοπικό προφίλ.
Ο μεγάλος χαμένος των γαλλικών εκλογών είναι η κεντροαριστερά, η οποία είδε τα ποσοστά του υποψηφίου της να πέφτουν κοντά στο 6%. Είχαμε αρπαγή των ψήφων της κεντροαριστεράς από τον υποψήφιο της Αριστεράς, κατά το ελληνικό πρότυπο. Για πρώτη φορά δεν συμμετέχει στο 2ο γύρο, εκπρόσωπος της γαλλικής κεντροδεξιάς. Αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό, εάν σκεφτούμε ότι η Γαλλική Δημοκρατία δημιουργήθηκε γύρω από τον Ντε Γκωλ. Το συγκεκριμένο αποτέλεσμα θα πρέπει να χτυπήσει καμπανάκια στη ΝΔ, σημαντικό τμήμα της οποίας θεωρεί ως δεδομένη τη συντριπτική νίκη στις επόμενες εκλογές.
5. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι ο υποψήφιος της Αριστεράς κερδίζει κατά κράτος στις ηλικίες 18-24 ενώ της κεντροδεξιάς κερδίζει κατά κράτος στις ηλικίες άνω των 65 ετών. Τα στοιχεία είναι σημαντικά κυρίως για το νεανικό εκλογικό σώμα και θα πρέπει να αναλυθεί εάν αυτό αφορά το πρόγραμμα του Μελανσόν ή τη χρήση νέων τεχνολογιών κατά την προεκλογική εκστρατεία του.
6. Για πρώτη φορά το εκλογικό σώμα, όχι μόνο υπερψηφίζει έναν τεχνοκράτη πρώην τραπεζίτη ως πρόεδρο αλλά ο υποψήφιος κατορθώνει να συγκεντρώσει γύρω του τους φιλελεύθερους και τη μεγάλη πλειοψηφία της κεντροδεξιάς/κεντροαριστεράς. Κατά τη γνώμη μου, αυτό αφορά το γεγονός ότι τα ζητήματα της οικονομίας κυριαρχούν κι όχι μόνο. Αφορά τη σταδιακή αποδοχή από το εκλογικό σώμα / πολιτικό σύστημα ότι οι παραδοσιακοί πολιτικοί δεν μπορούν να διαχειριστούν τις νέες εξελίξεις στη διεθνή οικονομία.
7. Έχουμε και στη Γαλλία την αντίθεση πόλεων-υπαίθρου. Ο Μακρόν έλαβε ποσοστά άνω του 40% σε ορισμένα διαμερίσματα του Παρισιού ενώ η Λεπέν πήγε καλύτερα στην ύπαιθρο. Το ανησυχητικό είναι ότι η Λεπέν πήγε καλύτερα και στο βιομηχανικό Βορρά όπου κυριαρχούσαν οι σοσιαλιστές.
8. Το αποτέλεσμα στις γαλλικές εκλογές έρχεται μετά τα αποτελέσματα στις ολλανδικές, όπου φαίνεται ότι οι φιλελεύθεροι μπορούν να λειτουργήσουν ως το όχημα που α) θα κρατήσει το ευρωπαϊκό εγχείρημα β) θα δώσει διέξοδο στη μεγάλη μετριοπαθή φιλοευρωπαϊκή πλειοψηφία σε σχέση με τα παραδοσιακά τμήματα του πληθυσμού και κόμματα γ) έχει μεγάλη απήχηση στο δυναμικό τμήμα του πληθυσμού. Εκτιμώ ότι αυτό θα συνεχιστεί και στις βρετανικές εκλογές όπου οι εκεί Lib Dem (με τη συμμετοχή των Μπλερικών και των φιλοευρωπαίων Τόρις) θα λειτουργήσουν ως την κύρια πολιτική δύναμη για την παραμονή του νησιού στην ΕΕ.
9. Το αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών είναι θετικό και για το ελληνικό ζήτημα. Κι αυτό γιατί η 2η μεγαλύτερη οικονομία της ΕΕ δείχνει να ξυπνάει στη θετική κατεύθυνση. Η αρχιτεκτονική της ευρωζώνης μπατάρει προς τη γερμανική πλευρά και μία δυνατότερη Γαλλία θα βοηθήσει στη συμφωνία πολιτικών που εξισορροπεί το σύστημα και δυναμώνει τον Νότο.
10. Η Ελλάδα εξακολουθεί να κινείται στο περιθώριο των ευρωπαϊκών εξελίξεων και συνειδητά/ασυνείδητα στηρίζει τον εκτροχιασμό του ευρωπαϊκού εγχειρήματος. Κι αυτό γιατί ένα τμήμα της ελληνικής κυβέρνησης στηρίζει Λεπέν (ΑνεξΕλ) κι ένα υποστήριξε τον Μελανσόν (ΣΥΡΙΖΑ), που δηλώνει ότι Μακρόν και Λε Πεν ταυτίζονται. Είναι θετικό ότι σήμερα η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει την υποψηφιότητα Μακρόν αλλά δεν ξέρω τι θα έλεγε εάν στο 2ο γύρο περνούσαν οι Λε Πεν και Μελανσόν.
Μέχρι τώρα λέγαμε ότι το πρόβλημα να επιλέξει έναν ηγέτη έστω και λίγο αντάξιο του Σημίτη, το είχε το ΠΑΣΟΚ. Τώρα, φαίνεται ότι θα το έχει εγγενώς και η ΝΔ
8°
