Το τελευταίο διάστημα γινόμαστε μάρτυρες περιστατικών, δηλώσεων και στιγμών που υπό άλλες συνθήκες είτε θα αποτελούσαν αφορμή για να καεί η Αθήνα είτε στην καλύτερη περίπτωση θα αποτελούσαν πρώτο και μόνο θέμα συζήτησης για καιρό. Αντ’ αυτού, το πολιτικό σύστημα τα παρακολουθεί αμέτοχο σε ρόλο αρθρογράφου και αφ' υψηλού σχολιαστή, χάνοντας αργά και σταθερά έδαφος στο επικοινωνιακό bras de fer. Δεν είναι λίγοι εκείνοι, μάλιστα, που θεωρούν ότι είναι αποτελεσματική η στρατηγική του ώριμου φρούτου, συμβουλεύοντας τους αρχηγούς των κομμάτων της αντιπολίτευσης να μην σηκώνουν επιτούτου τους τόνους και να αφήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ να καταρρεύσει μόνος του από τα λάθη της πολιτικής του. Στο μεσοδιάστημα οι πολίτες παρακολουθούν άλλοτε αμήχανα και άλλοτε έκπληκτοι να συμβαίνουν τα εξής:
Πρόσφατα ο κ. Πολάκης, κορυφαίος υπουργός της κυβέρνησης, αλλά και συνδαιτυμόνας του πρωθυπουργού στα εκδρομικά του τραπέζια, αποκάλεσε τους πολιτικούς της αντιπολίτευσης «γκεσταπίτες». Ας συνειδητοποιήσουμε για μια στιγμή αφενός τι ήταν οι γκεσταπίτες και αφετέρου τι θα είχε συμβεί στην χώρα εάν ο Γιάννης Στουρνάρας, ως υπουργός της συγκυβέρνησης, αποκαλούσε τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ «γκεσταπίτες».
Πριν από τρεις μήνες περίπου ο Υπουργός Οικονομικών, κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος μαζί με την υπουργό Εργασίας, κ. Έφη Αχτσιόγλου, παρακολούθησαν τον αγώνα του ΠΑΟΚ από την σουίτα του επιχειρηματία κ. Σαββίδη. Και αυτό τη στιγμή που ήταν ανοιχτή η αξιολόγηση και ενώ λίγο μετά πέρασε η πολυσυζητημένη τροπολογία που έσβηνε αναδρομικά τα πρόστιμα της ΣΕΚΑΠ που αγόρασε ο κ. Σαββίδης. Ας σκεφτούμε φερ’ ειπείν τι θα γινόταν εάν με ανοιχτή αξιολόγηση ο Γκίκας Χαρδούβελης μαζί με τον Γιάννη Βρούτση πήγαιναν να δουν τον αγώνα ποδοσφαίρου του Παναθηναϊκού από την σουίτα του κ. Αλαφούζου.
Την παραμονή της ψήφισης του τέταρτου μνημονίου, ο κ. Πάνος Καμμένος μαζί με τον κ. Παύλο Πολάκη έκαναν πάρτι γενεθλίων, όπου έβγαλαν φωτογραφίες και τραγούδησαν μαζί με τον Σταμάτη Γονίδη. Ας προσπαθήσει κανείς να κάνει εικόνα τον χώρο του κοινοβουλίου, εάν το προηγούμενο βράδυ από την ψήφιση του πρώτου μνημονίου (όταν οι βουλευτές έφευγαν μέσα από τον εθνικό κήπο για να αποφύγουν τους Αγανακτισμένους που φώναζαν «να καεί το μπουρδέλο η Βουλή») κυκλοφορούσαν αντίστοιχες φωτογραφίες του Ανδρέα Λοβέρδου με τον Κωστή Χατζηδάκη να κάνουν πάρτι και να τραγουδούν παρέα με τον Σταμάτη Γονίδη. Ας αναλογιστεί κανείς το τι θα έλεγαν οι βουλευτές τόσο του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και των ΑΝΕΛ.
Στις 15 Ιουνίου διοργανώθηκε μέσω social media μία διαδήλωση κατά της κυβέρνησης υπό τον τίτλο «Παραιτηθείτε». Δύο μέρες πριν ο κ. Ανδρέας Νεφελούδης μέμφθηκε την διαδήλωση των πολιτών λέγοντας «σιγά μην σκίσουν κανένα καλσόν…». Τι θα γινόταν άραγε εάν εξίσου απαξιωτικά έλεγε για τους Αγανακτισμένους «σιγά μην σκίσουν κανένα καλσόν» ο… Βασίλης Κικίλιας;
Λίγους μήνες μετά την ψήφιση του τρίτου μνημονίου και λίγες μέρες μετά την ψήφιση του τέταρτου μνημονίου, Όλγα Γεροβασίλη και Παναγιώτης Κουρουμπλής εθεάθησαν να χορεύουν ζεϊμπέκικα και να ξεφαντώνουν στην πίστα. Τα βίντεο έκαναν τον γύρο του διαδικτύου προκαλώντας σχόλια θαυμασμού για την χορευτική τους δεινότητα. Είναι κακό; Όχι. Ας αναλογιστεί όμως κανείς τι θα συνέβαινε και τι επικολυρικές αναλύσεις περί αναισθησίας «την ώρα που τα παιδάκια λιποθυμάνε στα σχολεία» θα διαβάζαμε, εάν εν μέσω μνημονίων Γρηγόρης Ψαριανός και Μάκης Βορίδης έβαζαν φωτιά στην πίστα χορεύοντας ακριβώς τα ίδια «μερακλήδικα» ζεϊμπέκικα.
Τέλη Ιουνίου 2015 στην ραδιοφωνική εκπομπή του Παύλου Τσίμα ο κ. Νίκος Φίλης, τότε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ σχολιάζοντας την αύξηση του ΦΠΑ στα μακαρόνια, ένα τρόφιμο δηλαδή, που μπαίνει και στο τελευταίο φτωχικό σπίτι σχολίασε… «σιγά πια πόσα μακαρόνια τρώει ο κόσμος!». Εάν για παράδειγμα για την ίδια ακριβώς αύξηση, στο ίδιο ακριβώς προϊόν, έλεγε ακριβώς το ίδιο ο κ. Θεόδωρος Πάγκαλος, μπορεί κανείς να φανταστεί τι πολιτικό σεισμό θα είχε προκαλέσει σύσσωμη η αντιπολίτευση;
Η κόρη του κ. Δραγασάκη πήρε από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου 130.000 ευρώ. Χωρίς κανείς να θέλει να αμφισβητήσει την καλλιτεχνική αξία της κ. Δραγασάκη, δεν μπορεί παρά να μην μπει στον πειρασμό να κάνει προβολή στο τι θα είχε γίνει εάν η Μανωλίδου, ούσα σύζυγος του Άδωνι Γεωργιάδη έπαιρνε από την Λυρική 130.000 ευρώ για να συγγράψει ένα έργο συμφωνικής.
Μέσα Απριλίου του 2017, μιλώντας στον ΣΚΑΪ, ο βουλευτής των ΑΝΕΛ κ. Δημήτρης Καμμένος, είπε για να δικαιολογήσει τις νέες μειώσεις συντάξεων που έκανε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, «από το να έχει τη σύνταξη ο παππούς και να του παίρνει ένα 100αρικο το μήνα ο εγγονός, για να πηγαίνει να πίνει φραπέ και να παίζει τάβλι, προτιμώ να του πάρω εγώ σαν κράτος το 100αρικο της σύνταξης να το κάνω εργοδοτική εισφορά». Τι θα έλεγε άραγε ο ίδιος ο Δημήτρης Καμμένος εάν το ότι «οι άνεργοι νέοι παίρνουν το 100άρικο του παππού για να πιουν φραπέ και να παίξουν τάβλι», το έλεγε πριν 3 χρόνια ως Γενικός Γραμματέας Εσόδων, ο κ. Χάρης Θεοχάρης;
Τον Δεκέμβριο του 2016 ο υφυπουργός Παιδείας και βουλευτής των ΑΝΕΛ, Κώστας Ζουράρις σχολίασε ανάλαφρα «μόνο κάποια νησιά μάς ζητάει ο Ερντογάν. Και να χάσουμε μερικά νησιά δεν πειράζει!» Τι θα έλεγαν άραγε οι κατά δήλωσή τους ευαίσθητοι σε εθνικά θέματα ΑΝΕΛ, εάν την ίδια ακριβώς φράση είχε εκστομίσει ο Γιώργος Παπανδρέου ή ο Σταύρος Θεοδωράκης;
Αρχές Φεβρουαρίου κυκλοφόρησε βίντεο στο διαδίκτυο, στο οποίο ο υφυπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μπαλάφας απάντησε απαξιωτικά σε πολίτη που διαμαρτυρόταν για τους υπέρμετρους φόρους: «άντε πάγαινε από εδώ…» πίνοντας αδιάφορα τον καφέ του. Μόλις χθες και πάλι ο κ. Μπαλάφας χαρακτήρισε «μία στραβή» τον θάνατο του 11χρονου από αδέσποτη σφαίρα. Τι πύρινες ανακοινώσεις άραγε θα είχε βγάλει η σημερινή κυβέρνηση και σε τι επικοινωνιακό βομβαρδισμό θα είχε επιδοθεί εάν 3-4 χρόνια πριν, ο τότε διευθυντής του πρωθυπουργικού γραφείου, Γιώργος Μουρούτης, είχε ακριβώς τις ίδιες αντιδράσεις ακριβώς στα ίδια περιστατικά;
Και τι θα γινόταν εάν ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος έλεγε «η τρόικα μας παίρνει το χέρι και μας γράφει τα νομοσχέδια» όπως είπε πρόσφατα ο κ. Ζαχαριάδης; Ή εάν ο Γιάννης Ραγκούσης μεμφόταν τους ελεύθερους επαγγελματίες που διαδηλώνουν λέγοντας για «γραβάτες Armani και Dior που φοράνε και βγάζουν 60, 80 100 χιλιάρικα τον χρόνο» όπως είπε ο Γιώργος Κατρούγκαλος;
Απίστευτες δηλώσεις και περιστατικά περνούν ασχολίαστα, όχι μόνο διότι αυτοί που κάποτε προκαλούσαν πολιτική θύελλα για την παραμικρή ατάκα, σήμερα βρίσκονται στα υπουργικά γραφεία, αλλά και διότι η αντιπολίτευση σε παροιμιώδη κατάσταση ζεν κρατά μία αφ' υψηλού στάση αμέτοχου παρατηρητή. Οι μόνοι που έχουν απομείνει να ασκούν αντιπολίτευση είναι χρήστες των social media, που αναδεικνύουν κυβερνητικές ολιγωρίες, λάθη και παλινωδίες με τα κόμματα της αντιπολίτευσης να ακολουθούν, αν και όποτε βρουν χρόνο, χωρίς να συνειδητοποιούν το επικοινωνιακό τους βατερλό. Μόνη εξαίρεση ελάχιστοι μεμονωμένοι βουλευτές, κυρίως αυτοί που τα προηγούμενα χρόνια είχαν φάει το περισσότερο ξύλο (εντός ή και εκτός εισαγωγικών) και δεν μπορούν να ξεχάσουν τις οιμωγές για την «ανθρωπιστική κρίση» και τις κατηγορίες για «κοινωνική γενοκτονία» από πολιτικούς που σήμερα επιδίδονται σε γαστριμαργικούς αστεϊσμούς για μακαρόνια και γεμιστά.
Η Αθήνα μεταμορφώνεται σε άλλη Αθήνα. Τι είναι αυτή η αλλαγή που βιώνει η πόλη; Αλλάζει κάτι σημαντικό. Αλλάζει ο χώρος και ο χρόνος της ζωής των κατοίκων
14°
