Το πρώτο Χορτοφαγικό Πάσχα στην Ελλάδα

Κόκκινα αυγά, τσουρέκια, μαγειρίτσα με μανιτάρια, γιορτινά τραπεζομάντιλα με πασχαλίτσες και λουλούδια, αλλά κυρίως χαρούμενα πρόσωπα . Όλα τα είχε το πασχαλινό τραπέζι, εκτός από το παραδοσιακό σουβλιστό αρνάκι. Και πως θα μπορούσε άλλωστε, όχι γιατί οι συνδαιτυμόνες ήταν απαραίτητα χορτοφάγοι, αλλά κυρίως επειδή η διοργάνωση του πρώτου χορτοφαγικού Πάσχα από το EthicalOde.com, επεδίωκε να αποδώσει τον πραγματικό συμβολισμό του Χριστιανικού Πάσχα. Τη νίκη της ζωής απέναντι στο θάνατο.

Ο Δημήτρης, η ψυχή του Ethical Ode και ο Μελέτης η ψυχή της Μαγεμένης Αυλής, της «αδελφούλας» του ιστορικού Μαγεμένου Αυλού (αγαπημένο στέκι του Μάνου Χατζιδάκι), συνδιοργάνωσαν το πρώτο χορτοφαγικό Πάσχα στην Ελλάδα. Στην Πλατεία Προσκόπων οι σούβλες είχαν την τιμητική τους. Τα τραπέζια στα μαγαζιά είχαν γεμίσει ασφυκτικά. Ακριβώς δίπλα στο στενάκι της οδού Τελεσίλης 1, μια μικρή παρέα γιόρταζε την Ανάσταση του Θεανθρώπου με το δικό της διαφορετικό τρόπο. Δεκτοί, όχι όσοι δεν έβρισκαν να καθίσουν στα εστιατόρια της Πλατείας, αλλά όσοι ήθελαν να υμνήσουν το πέρασμα από το θάνατο στην Αθανασία αναίμακτα.

«Φέτος γιορτάσαμε οικογενειακώς την άνοιξη και την Ανάσταση με διαφορετικό menu σ’ ένα υπέροχο χώρο μαζί με εκπληκτικούς ανθρώπους. Γιατί ο κόσμος αλλάζει κι εμείς είμαστε μέρος αυτής της αλλαγής. Είμαι ευγνώμων» θα πει στην A.V η Τζένη Οικονόμου- Ρίζου, fashion coordinator & consultant για τη διαφορετική αυτή εμπειρία.

Συζητήσεις για τέχνη και πολιτισμό, αρχιτεκτονική και ελληνικό τοπίο, αναπτύχθηκαν γύρω από το γιορτινό τραπέζι. «Η ελληνική αρχιτεκτονική δεν είναι τίποτε άλλο από ένα στέγαστρο και ένα αμπέλι» θα πει ο αρχιτέκτονας, Αναστάσης Γιαννακάκης, ως σύγχρονος αναζητητής του ελληνικού τοπίου.

Η Λίλα Ντε Τσάβες, Πρόεδρος του Heritage &Museums, Παγκόσμια Πολιτιστική Κληρονομιά και Μουσεία που συνεργάζεται με το Συμβούλιο της Ευρώπης και δραστηριοποιείται στους άξονες Πολιτισμός, Τέχνη και Εκπαίδευση, αναφέρθηκε στο 2018 ως έτος αφιερωμένο στην «Ευρωπαϊκή Πολιτιστική Κληρονομιά» και πως η Ελλάδα οφείλει να αξιοποιήσει το συγκριτικό της πλεονέκτημα που είναι ο πολιτισμός. Στο ίδιο μήκος κύματος και η εικαστικός, Αγνή Χρονοπούλου- Κολινιόν που ζει και δημιουργεί στο Παρίσι.

Ο Δημήτρης Μεταλλινός, αρχιτέκτονας με πολλές διαφορετικές επαγγελματικές ανησυχίες θα πει ότι λόγω της επτανησιακής του καταγωγής το έθιμο του σουβλίσματος του αρνιού είναι κάτι ξένο προς εκείνον. Ωστόσο επισημαίνει ότι «ανεξαρτήτως αν είμαστε χορτοφάγοι ή όχι, όλοι μπορούμε να ενστερνιστούμε μια διαφορετική γαστριμαργική απόλαυση υιοθετώντας μια πιο υγιεινή και φιλική προς το περιβάλλον διατροφή»

Για τη δημοσιογράφο Ανδριάνα Σακκά μια γιορτή όπως το Πάσχα «είναι η καλύτερη αφορμή για μια συζήτηση διαφορετική, ανάλαφρη και ουσιαστική μαζί, σαν τις γεύσεις που απολαύσαμε. Μια παρέα δεν χρειάζεται τίποτα περισσότερο για να ενώσει δημιουργικά τις σκέψεις της από θετική διάθεση και ένα όμορφο περιβάλλον» καταλήγει η Ανδριάνα.

«Το αίμα νερό δεν γίνεται κι αν θα γενεί δεν πίνεται» λέει τσουγκρίζοντας το ποτήρι του ο εικαστικός Βαγγέλης Κυριακός και συμπληρώνει: «Γι’ αυτό κι’ εμείς ήπιαμε κρασί και φάγαμε αναίμακτα με εξαιρετική συντροφιά και συζητήσεις μέσα στον κύκλο του ethicalode.com»   

«Ο άνθρωπος δεν ζει για να γεμίζει την κοιλιά του αλλά για να μοσχοβολάει» είχε πει κάποτε σε μια συνέντευξη του στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ο Γιάννης Βασιλόπουλος, που με το κλαρίνο του είχε συντροφέψει πολλά παραδοσιακά Πάσχα. Τη θυμήθηκα τώρα. Ναι, ο άνθρωπος ζει για να μοσχοβολάει τα αρώματα της φύσης και της άνοιξης και όχι του αίματος και της σφαγής να προσθέσω εγώ.