Είναι γνωστό ότι στην Ελλάδα οι πολίτες δεν εμπιστεύονται τους πολιτικούς. Αυτή η έλλειψη εμπιστοσύνης υπήρχε και πριν την κατάρρευση της οικονομίας, αλλά η κρίση την έκανε σχεδόν καθολική.
Η έλλειψη εμπιστοσύνης στο πολιτικό σύστημα κάνει αρκετούς πολίτες να είναι έτοιμοι να δουν σαν σωτήρες πρόσωπα που προέρχονται από άλλους τομείς της δημόσιας ζωής. Βέβαια, η πολιτική δεν αποτελεί κλειστό επάγγελμα. Όποιος θέλει να δοκιμαστεί στην πολιτική, μπορεί να κατέβει στις εκλογές και να μπει κάτω από την κρίση των ψηφοφόρων.
Το πρόβλημα ξεκινάει από το σημείο όπου δημόσια πρόσωπα, τα οποία προέρχονται από άλλους θεσμούς της χώρας, προσπαθούν να υποκαταστήσουν τα εκλεγμένα όργανα της πολιτείας. Πρόσωπα που δεν εκλέγονται για να εκπροσωπήσουν τους πολίτες, εμφανίζουν τους εαυτούς τους σαν εκφραστές της θέλησης του λαού.
Ο απόστρατος στρατηγός Φραγκούλης Φράγκος ήταν ο κεντρικός ομιλητής στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης για το ζήτημα της ονομασίας της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Στο συλλαλητήριο αυτό διαβάστηκε και εγκρίθηκε ψήφισμα το οποίο εμφανίζει το συλλαλητήριο σαν αποφασιστική συνέλευση όλου του λαού:
«Σήμερα, την 21η Ιανουαρίου 2018, ο Ελληνικός Λαός, ο κατά το Σύνταγμα κυρίαρχος του κράτους και εντολέας της Βουλής και της Κυβέρνησης, συνελθών σε μεγαλειώδη Λαϊκή Συνέλευση στην πρωτεύουσα της Μακεδονίας, Θεσσαλονίκη, για να αποφασίσει για τη θέση τού έθνους επάνω στο θέμα της εκχώρησης του ονόματος Μακεδονία στη γείτονα χώρα...»
Οι διοργανωτές του συλλαλητηρίου, αφού έδωσαν στους εαυτούς τους τη δυνατότητα να αποφασίζουν για λογαριασμό όλου του λαού, θεωρούν ότι η βουλή πρέπει να ακολουθήσει τις προσταγές τους:
Το συλλαλητήριο «ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΚΑΙ ΕΝΤΕΛΛΛΕΤΑΙ προς την, κατά το Σύνταγμα, εντολοδόχο του Βουλή και Κυβέρνηση της Χώρας, να αποκλείσει κάθε ενδεχόμενο αποδοχής της χρήσης τού, από αρχαιοτάτων χρόνων, Ελληνικού ονόματος "Μακεδονία" και των παραγώγων του, που είναι ταυτόσημο με το όνομα "Ελλάς"»
Ο στρατηγός και οι υπόλοιποι διοργανωτές του συλλαλητηρίου στρέφονται εναντίον του Συντάγματος όταν θεωρούν ότι η βουλή και η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένες να υπακούσουν στο συλλαλητήριό τους. Γιατί το Σύνταγμα ορίζει σαφώς το πώς εκφράζεται η λαϊκή κυριαρχία.
Ο στρατηγός και οι υπόλοιποι διοργανωτές του συλλαλητηρίου δεν σταματούν εκεί. Φτάνουν στο σημείο να απειλούν τη Βουλή και την κυβέρνηση αν δεν συμμορφωθούν με τις αποφάσεις τους:
«Η μη συμμόρφωση των εντολοδόχων τού Λαού στην εντολή αυτή του Λαού, θα αποτελέσει κατάφωρη παραβίαση και αντιστροφή των ρόλων εντολέα και εντολοδόχου που ορίζει τη Δημοκρατία. Ο Λαός δεν θα μείνει απαθής θεατής. Είναι αποφασισμένος να επιβάλλει την απόφαση του και την ομαλή λειτουργία της Δημοκρατίας που, με το Σύνταγμα, ορίζει ρητά και ξεκάθαρα, ποιος είναι εντολέας και ποιος εντολοδόχος».
Οι διοργανωτές του συλλαλητηρίου αναφέρονται στο Σύνταγμα την ώρα που περιγράφουν την παραβίασή του. Κατά το Σύνταγμα, η θέληση του λαού εκφράζεται με τις εκλογές και την ανάδειξη του κοινοβουλίου. Τα συλλαλητήρια, ως τρόπος επιβολής της λαϊκής θέλησης, δεν αναγνωρίζονται από το Σύναγμα. Όποιος επιχειρεί να υποκαταστήσει το κοινοβούλιο από λαϊκές συνελεύσεις παραβιάζει το Σύνταγμα και ζητάει την κατάλυση του πολιτεύματος.
Δεν υπάρχει κανένα δημοκρατικό κράτος όπου να αποφασίζουν λαϊκές συνελεύσεις. Γιατί μπορεί σε μια άλλη πλατεία, κάποια άλλη συνέλευση να πάρει τις αντίθετες αποφάσεις. Και τότε θα έχουμε σύγκρουση των συνελεύσεων για το ποια από τις δύο εκφράζει πραγματικά τη λαϊκή θέληση. Και τίποτε δεν μας εγγυάται ότι η σύγκρουση αυτή θα είναι ειρηνική.
Ένας στρατηγός διαλαλεί την παραβίαση του Συντάγματος. Κόμματα και μέσα ενημέρωσης ανέχονται την αντιδημοκρατική τοποθέτησή του. Ο στρατηγός εκμεταλλεύεται την κακή φήμη των πολιτικών και προβάλλεται σαν υπερασπιστής των δικαίων του έθνους.
Πριν από μισό αιώνα κάποιοι άλλοι στρατιωτικοί αποφάσισαν να σώσουν το έθνος με τα τανκς. Κατήργησαν το Σύνταγμα και επέβαλαν δικτατορία. Η δικτατορία των συνταγματαρχών κατέρρευσε με την τραγωδία της Κύπρου. Αυτοί που θα έσωζαν το έθνος άνοιξαν τον δρόμο στην τουρκική εισβολή.
Όταν οι στρατιωτικοί βρέθηκαν μπροστά στα αποτελέσματα της πολιτικής τους, αποδείχτηκαν ανίκανοι να κάνουν ακόμη και μια επιστράτευση της προκοπής. Τότε κάλεσαν τους πολιτικούς να αναλάβουν.
Βέβαια, ο απόστρατος στρατηγός Φράγκος δεν σχεδιάζει κανένα πραξικόπημα. Είναι εντυπωσιακή, όμως, η ευκολία με την οποία στρέφεται εναντίον του Συντάγματος και του πολιτεύματος. Και είναι ανησυχητικό ότι ο λόγος του βρίσκει ακροατές.
6°
