Τι σε τράβηξε στα Εξάρχεια;
Ζω στο τρίγωνό Λυκαβηττός, Κολωνάκι Εξάρχεια σχεδόν όλη μου τη ζωή. Στην αρχή εκεί ήταν το πατρικό και μετά το μητρικό σπίτι, αργότερα το σπίτι που έμεινα ως φοιτητής αλλά και το σπίτι που επέστρεψα μετά τα μεταπτυχιακά. Το διαμέρισμα στο οποίο μένω και σήμερα από το 1999 βρίσκεται κάτω από τον Λυκαβηττό, δυο βήματα από τα Εξάρχεια. Έχω ζήσει εντελώς διαφορετικές περιόδους της πλατείας και της ευρύτερης περιοχής, από βράδια στον Βρούτο με τον Χρήστο Βακαλόπουλο και τον Νίκο Κούνδουρο, μέχρι φαγητό στον «Μπαρμπαγιάννη» με τους συμμαθητές μου της Αρχιτεκτονικής στο ΕΜΠ κατά τη δεκαετία του ’80, καταλήψεις, επεισόδια, φιλίες με γνωστά πρόσωπα της πλατείας. Αργότερα, από παρουσιάσεις βιβλίων μου στο «Decadence» και στο «Φλοράλ» μέχρι ένα πάρα πολύ σημαντικό, κομβικό βράδυ που μου σφράγισε τη ζωή στο «Σαλέρο» της Βαλτετσίου το 2013.
Τι σου αρέσει πιο πολύ;
Η ελευθέρια που αποπνέει η περιοχή. Δεν μου αρέσει η ασυδοσία της.
Aγαπημένος σου δρόμος;
Η Καλλιδρομίου. Αρκούν οι ανεπανάληπτες βραδιές που πέρασα στον Ένοικο στη διάρκεια της δεκαετίας του ενενήντα. Εκεί, σε αυτό το μπαρ, υπάρχει ακόμη κορνιζαρισμένο στον τοίχο το εξώφυλλο του πρώτου μου βιβλίου, του «Έβδομου Ελέφαντα», από το 1998.
Έχεις κάποια στέκια στην περιοχή;
Παλιά τον Βρούτο, τον Ένοικο και το Decadence. Αργότερα το Φλοράλ. Εσχάτως το Σαλέρο, ένα εξαιρετικό εστιατόριο.
Τι θα άλλαζες;
Θα προσπαθούσα να λείψει η ασυδοσία. Τα Εξάρχεια δεν θέλουν κανένα «μακιγιάζ». Απλώς πρέπει να τα αφήσουν να αναπνεύσουν.
Το αγαπημένο σου κτίριο;
Εννοείται πως είναι η Μπλε Πολυκατοικία, μία από τις παλαιότερες πολυκατοικίες της Αθήνας, σταθμός στην ιστορία της ελληνικής αρχιτεκτονικής. Κατασκευάστηκε την περίοδο 1932-1933 από τον αρχιτέκτονα Κυριάκο Παναγιωτάκο. Βρίσκεται στη διασταύρωση των οδών Αραχώβης και Θεμιστοκλέους. Το όνομά της οφείλεται στο αρχικό της μπλε χρώμα που επιμελήθηκε ο ζωγράφος Σπύρος Παπαλουκάς.
Ποιο τραγούδι θα ταίριαζε στα Εξάρχεια;
To «Perfect Day» του Λου Ριντ.
Μια συνηθισμένη διαδρομή που ακολουθείς;
Σπίτι, Ασκληπιού, Ιπποκράτους, Μαυρομιχάλη, Καλλιδρομίου, Θεμιστοκλέους, Πλατεία.
Αγαπημένη σου ώρα της ημέρας και σημείο;
Κυριακή μεσημέρι με εφημερίδες στα καφέ της Καλλιδρομίου για διάβασμα, καφεδάκι και κουβεντούλα.
Πού θα πήγαινες έναν ξένο καλεσμένο σου, αν τον φιλοξενούσες για μια μέρα;
Στη Βαλτετσίου. Σινεμά στη Ριβιέρα, ποτό στους Χάρτες και φαγητό στο Γιάντες ή στο Σαλέρο.
Τα απογεματινά ηλεκτρονικά πάρτι – θεσμός με την υπογραφή του Plissken Festival επιστρέφουν με μία σεζόν που θα μας δώσει ακόμα περισσότερα από όσα υπόσχεται.
Ανταποκρίσεις από μια πόλη που χορεύει ακόμα: Ίσως υπερβολή που περπατάω τόσο δρόμο τέτοια ώρα για να ακούσω τέκνο, αλλά το έχω ανάγκη να χτυπηθώ στο μπάπα μπούπα, που λέει και ο μπαμπάς μου.
Τι δουλειά έχει ένα τροπικό πτηνό στην Αθήνα; Ποια αποστολή ήρθε να εκπληρώσει; Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί. Έσω έτοιμη. Expect and respect the unexpected!
13°
