«Una faccia, una razza». Για να επιβεβαιωθεί η πρόταση, πρέπει να ταξιδέψεις νότια. Πολύ νότια…
«Σεχίδης»: Τα παραγεμισμένα πούλμαν που με έδρα τη Θεσσαλονίκη μετέφεραν έλληνες φοιτητές, ελληνίδες μάνες και άπειρες κούτες με φαγητά που συνήθως χαλούσαν.
Γιουγκοσλαβία. Η χώρα με τους χειρότερους δρόμους.
«Mediterranean Sea» - «Mediterranean Sky». Οι φορτηγατζήδες απ’ τη Γερμανία κερνούσαν τα κορίτσια που χόρευαν στην ντισκοτέκ του πλοίου. Σύμφωνα με τους θρύλους, δημιουργήθηκαν ειδύλλια που διήρκησαν όσο ένας μουσακάς.
Οι μπανάνες ήταν φτηνές. Όσοι έκαναν το λάθος να τις μεταφέρουν μαζί τους στην Ελλάδα, αντιμετώπιζαν τη σκληρή τιμωρία των τελωνειακών. Τις πετούσαν στο δρόμο και μετά τις πατούσαν οι ρόδες ενός φορτηγού! Στην Ελλάδα επιτρέπονταν μόνο οι μινιατούρες μπανάνες της Κρήτης.
Οι φοιτητές απ’ την Κρήτη ενίοτε υποκαθιστούσαν το «κ» με «τσ» (αναμενόμενο), αλλά και αντίστροφα το «τσ» με «κ». Η «πιάτσα Σιτσίλια» αναφερόταν σαν «πιάτσα Σικίλια».
Στη Φλωρεντία το «κ» προφέρεται «χ». «Ούνα Χόχα Χόλα χον χανούτσια». Κλασικό!
Το τραγούδι «A casa d’ Irene» τραγουδήθηκε αποκλειστικά από ελληνικά χείλη. Οι Ιταλοί οι οποίοι ασχολήθηκαν μαζί του, είναι οι μάγειρες που έκαναν καριέρα στα πέριξ της Κηφισιάς.
H casa της Irene ήταν μπορντέλο. Το μπορντέλο στα ιταλικά λέγεται και casino. Το δε καζίνο ονομάζεται καζινό. Με τον τόνο στη λήγουσα. Μύλος…
Ο μεγαλύτερος ιταλός τραγουδοποιός ήταν ο Lucio Battisti. Το επιβεβαιώνουν και όσοι τον άκουγαν κρυφά κατά τα φοιτητικά τους χρόνια γιατί δεν τον έβρισκαν αρκούντως στρατευμένο.
Η Milva ποτέ δεν θα γίνει Mina.
O Lucio Dalla δεν ήταν ο «τροβαδούρος της αγάπης», όπως τον έκλαψαν τα ελληνικά media.
Το τραγούδι του Dalla που σπαράζει φωνάζοντας «ti voglio bene assaje, ma tanto bene sai», είναι αφιερωμένο στον τενόρο Ενρίκο Καρούζο.
H Linea Tre της RCA ήταν ο πιο φτηνός τρόπος για να αποκτήσεις δισκοθήκη.
Upim, Standa, Coin. Τα μεγάλα καταστήματα εύκολα κλέβονται.
Μεγάλα καταστήματα, grandi magazzini. Η προφορά του «z» είναι μπελάς. Άλλο pizza, άλλο pitsa.
Η πιο φτηνή pizza είναι η margherita.
Τα μακαρόνια είναι είδος spaghetti.
Ποτέ δεν σπάμε τα μακαρόνια πριν τα ρίξουμε στο αλατισμένο νερό. Υποφέρουν.
Το Bar που προσφέρει espresso χωρίς καϊμάκι έχει κινέζο barista.
O σωστός espresso πίνεται με δυο, άντε τρεις γουλιές. Μετά από 5 λεπτά δεν θεωρείται σωστός espresso.
Αν ζητήσεις παγάκια για τον espresso ή τον cappuccino σου, o barista (όχι ο Κινέζος) θα φωνάξει την αστυνομία.
Το κρασί σε ποτήρι, η γνωστή βενετσιάνικη «όμπρα», πίνεται στα όρθια.
Tramezzini εναντίον panini. Μετά από σκληρές καθημερινές μονομαχίες, το αποτέλεσμα είναι ισόπαλο.
Το flipper γυμνάζουν τους γοφούς.
Το γυμναστήριο ονομάζεται palestra.
«Ένας εξτραπαρλαμεντάρε είπε σ’ ένα ματρίκολα ότι αύριο στην άουλα μάνια θα κάνουν φισκάλα την άρτε ντες τζιαρντίνι σε όσους πάνε για λάουρα. Αν χτυπήσει η σβέλια θα κατέβω στη φακολτά για να τη ρετζιστράρω. Αρκεί να μην έχει πάλι σιόπερο στις μπάνκες και μου μείνει η βάλια στο χέρι. Όχι αμποναμέντο, αλλά ούτε μπίμπιτα στη μένσα δεν θα μπορώ να πάρω». Τυπικός διάλογος φοιτητών.
Le Ore della Settimana. Περιοδικό. Απ’ τις σελίδες του πραγματοποίησε τη στροφή στην ποιότητα η Cicciolina.
Όταν η Cicciolina ήταν απλώς Ilona Staller, αποτελούσε το κεντρικό πρόσωπο κυριακάτικου σόου της RAI.
Στη RAI έκανε εκπομπές και ο Dario Fo. Απ’ το δεύτερο κανάλι που ήταν κοντά στο PCI, Partito Comunista Italiano.
DC, PCI, PSI, PSDI, PLI, PRI. Τα παλιά κόμματα εξαφανίστηκαν για να δώσουν τη θέση τους στο νέο. Όταν λέμε νέο εννοούμε τον Μπερλουσκόνι, τη Lega του Βορρά κ.ά.
Η ΚΝΕ Ιταλίας ανέπτυξε άριστες σχέσεις με το PCI. Μπορεί οι Ιταλοί σύντροφοι να ήταν ρεβιζιονιστές, αλλά έλεγχαν και πολλά πανεπιστήμια. Οι κομμουνιστές καθηγητές έκαναν στο ακέραιο το διεθνιστικό τους καθήκον απέναντι στους κομμουνιστές φοιτητές.
Στην εκδήλωση της ΟΕΦΣΙ για το Πολυτεχνείο κυριάρχησε το σύνθημα «πάρε θέση για την Αγκόλα».
Οι πιο στόκοι απ’ τους εκπροσώπους του «φοιτητικού κινήματος» στελέχωσαν κρατικές θέσεις-κλειδιά.
Η Iva Zanicchi τραγούδησε Μίκη Θεοδωράκη. Το «Fiume amaro dentro me» («ποτάμι μέσα μου πικρό») ήταν μεγάλο σουξέ!
Οι ιταλοί σινεφίλ έκαναν ουρές για τις ταινίες του Αγγελόπουλου.
Οι Area κατατάσσονται στα κορυφαία εναλλακτικά μουσικά γκρουπ. Τραγουδιστής τους ο Στρατής Δημητρίου, γνωστότερος ως Demetrio Stratos. Ήταν φοιτητής στην Αρχιτεκτονική του Μιλάνου. Πέθανε νεότατος.
Στα ιταλικά cabaret οι πρωταγωνιστές δεν φοράνε ζαρτιέρες, οι πελάτες δεν κερνάνε μπόμπες. Εμφανίζονται μύθοι σαν τον Enzo Janacci, τον Giorgio Gaber, τον Dario Fo.
O Enzo Janacci ήταν μουσικός και καρδιολόγος-χειρουργός.
Ο Paolo Conte είναι δικηγόρος.
Οι Ιταλοί κοιμούνται νωρίς. Ξαγρύπνησαν μπροστά στην τηλεόραση για να δουν την εκπομπή «Quelli della notte» του Renzo Arbore, και τη squadra azzura να φέρνει παγκόσμιους τίτλους
Τα εθνικά χρώματα της Ιταλίας είναι αυτά της σημαίας. Πράσινο, άσπρο, κόκκινο. Η εμφάνιση της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου είναι γαλάζια. Squadra azzura.
Τη στολή των carabinieri πρέπει να την έχει σχεδιάσει η απαρτία των καλύτερων θεατρικών ενδυματολόγων.
Ο Roberto Benigni ξεκίνησε την καριέρα του στην τηλεοπτική εκπομπή «L’Altra Domenica». Έπρεπε να κριτικάρει ταινίες, αλλά αδυνατούσε γιατί μπροστά του αναβόσβηνε μια λάμπα.
Τον Μίκυ Μάους τον λένε Topolino, τον Ντόναλντ Ντακ Paperino και τον Σκρουτζ Μακ Ντακ Zio Paperone.
Ο μύθος του Disney χρωστάει πολλά στους ιταλούς σχεδιαστές της Mondadori. Κορυφαίος ο Romano Scarpa.
Ο αδερφός του Romano Scarpa, ο Carlo Scarpa, ήταν αρχιτέκτονας. Σχεδίασε την είσοδο της Αρχιτεκτονικής Βενετίας.
Στην είσοδο της ίδιας σχολής κυριαρχούσε η επιγραφή «Viva Taffara». Ο όχι και τόσο αυστηρός καθηγητής χάριζε το μάθημά του μόνο με το άκουσμα της λέξης «Greco».
Ma dai professore, che anima ha un diciotto…
To Linus ήταν το πιο επιδραστικό περιοδικό για τουλάχιστον δύο δεκαετίες. Δημοσίευε κόμικς.
Fumetti είναι τα κόμικς. Όλα τα κόμικς. Στην Ελλάδα οι ειδικοί τα ταύτισαν με τα ψευτοπορνό τύπου «Σωφεράκι».
Η Valentina του Crepax δεν ήταν τσόντα.
Οι Ιταλοί δυσκολεύονται με τις ξένες γλώσσες. Κυρίως τα αγγλικά.
Αυτό που εμείς λέμε «μπανγκαλόους», αυτοί το λένε «μπούνγκαλoβς».
Η Τζίνα Λολομπριγκίτα ονομάζεται Τζίνα Λολομπρίτζιντα.
Στα cinema ποτέ δεν ακούστηκε η φωνή των ξένων stars. Όλες οι ταινίες προβάλλονται μεταγλωττισμένες.
Ο Alberto Sordi δάνειζε τη φωνή του στον Jerry Lewis.
Ο Τοτό δεν έχει σχέση με ανέκδοτα. Ήταν μεγάλος κωμικός. Πολύ μεγάλος.
Ο Andriano Celentano έχει τραγουδήσει κατά του διαζυγίου και των εκτρώσεων.
Οι γάτες κάνουν «μιάο», οι σκύλοι «μπάου-μπάου».
Έρε. Πήγαινες στο τηλεφωνείο, ζητούσες να κάνεις κλήση «ερε» και μετά από καμιά ώρα μιλούσες με Ελλάδα. Το κόστος βάρυνε τον καλούμενο. Η πρώτη φράση της επικοινωνίας ήταν «τα ’στειλες;» (τα χρήματα, τις κούτες, τα χαρτιά κ.λπ.)
Τζετόνε. Έτσι ονομαζόταν το «νόμισμα» που έθετε σε λειτουργία τα δημόσια τηλέφωνα. Υπήρχε κόλπο για να επικοινωνείς με την Ελλάδα με ένα μόνο τζετόνε.
Οι γονείς-επισκέπτες αδυνατούσαν να καταλάβουν τι γυρεύει το χαρτί υγείας στο τραπέζι, γιατί όλα τα πιάτα έχουν άλλο χρώμα και γιατί στο μετρητή του ηλεκτρικού ήταν καρφωμένη μια καρφίτσα.
Οι εφημερίδες τοίχου ονομάζονται tatzi bao.
Ο Ούγκο Τονιάτσι ήταν αρχηγός των Ερυθρών Ταξιαρχιών. H σύλληψή του κάλυψε όλες τις πρώτες σελίδες των εφημερίδων. Ήταν μια φάρσα του σατιρικού εντύπου «Male».
DAMS. Το Πανεπιστήμιο της Μπολόνια πρόσφερε σπουδές για τέχνη και θέαμα. Εκεί γύρω ξέσπασε το φοιτητικό κίνημα του ’77.
«Le straodrinarie avventure di Penthothal». O Andrea Pazienza κατέγραψε με τα κόμικς του το κλίμα του ’77 και τις αναζητήσεις της γενιάς του. Στα 32 του, μια δόση έγραψε το τέλος.
Στα 31 του έσβησε σαν super nova o Rino Gaetano. Il cielo e sempre piu blu…
O Corto Mattese ακούει στο όνομα Κόρτο Μαλτέζε. Οι Γάλλοι τον έκαναν Μαλτέζ και έφτασαν στο σημείο να αντικαταστήσουν το αγαπημένο ποίημα του ήρωα. Ενώ το έγραψε ο παππούς του Pratt και αποτελεί φόρο τιμής του δημιουργού στις βενετσιάνικες ρίζες του, στη θέση του έβαλαν ένα του Ρεμπώ!
Το ωραιότερο τραγούδι του κόσμου είναι το «Il cielo in una stanza» του Gino Paoli. Υπερβολή, αλλά την υποστηρίζει και ο Jovanotti.
Παράρτημα: Αν η Cicciolina έγινε βουλευτίνα, η Gloria Guida έπρεπε να αναδειχτεί πλανητάρχης!
Τα πολλά και διαφορετικά κομμάτια της δένουν μεταξύ τους με φροντίδα και αγάπη, την οποία αγάπη καταθέτουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους οι κάτοικοί της…
Εδώ οι Βρετανοί του Αστερίξ είναι ακόμα αναγνωρίσιμοι, πίνουν τσάι και μαζεύονται στα σπίτια τους στις 6μμ που κλείνουν τα μαγαζιά του γραφικού Γκίλντφορντ
12°
