Χθες (23 Αυγ. 2017) κυκλοφόρησε η είδηση από το Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΜΠΕ) πως «μόνο 8 από τα 27 κράτη της ΕΕ συμμετείχαν στο συνέδριο που διοργάνωσε η Εσθονική Προεδρία αφιερωμένο στη μνήμη των θυμάτων των ολοκληρωτικών και αυταρχικών καθεστώτων», δημιουργώντας λανθασμένες εντυπώσεις. Την είδηση αναπαρήγαγαν όλες οι μεγάλες ενημερωτικές ιστοσελίδες.
Σύμφωνα με το ΑΜΠΕ, μόνο οκτώ από τις 27 χώρες-μέλη της Ε.Ε. συμμετείχαν στο συνέδριο που διοργάνωσε η Εσθονική Προεδρία αφιερωμένο στη μνήμη των θυμάτων των ολοκληρωτικών και αυταρχικών καθεστώτων.
Όμως αυτή η διατύπωση είναι τραγικά ελλιπής και οδηγεί στο λάθος συμπέρασμα πως μόνο 8 χώρες συμμετείχαν στις εκδηλώσεις της 23 Αυγούστου. Στην διάσκεψη και στην υπουργική συνάντηση εκπροσωπήθηκαν 19 χώρες.
Το πρόγραμμα εκδηλώσεων της 23ης Αυγούστου, δεν περιλάμβανε μόνο το επίμαχο συνέδριο. Ξεκίνησε με υπουργική συνάντηση στις 09:00, ακολούθησε συνέντευξη τύπου στις 11:00, στις 12:00 έγινε αναμνηστική τελετή για τα θύματα του Σταλινισμού και του Ναζισμού και στις 14:30 ακολούθησε το επίμαχο συνέδριο. Τέλος, στις 17:00 ακολούθησε επίσκεψη στο Πολεμικό Μουσείο της χώρας. Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της Εσθονίας, συνολικά 19 χώρες εκπροσωπήθηκαν σε αυτές τις εκδηλώσεις.
Γιατί μόνο 8 χώρες στο συνέδριο για τα εγκλήματα από κομμουνιστικά καθεστώτα;
Όπως βλέπουμε και από την κοινή ανακοίνωση, συμμετείχαν μόνο χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ που υπήρξαν υπό σοβιετική επικυριαρχία μέχρι τη πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού στην Ευρώπη (Κροατία, Τσεχία, Εσθονία, Ουγγαρία, Λετονία, Λιθουανία, Πολωνία και Σλοβακία). Το ψήφισμα ζητά τη διεξαγωγή έρευνας για την εξακρίβωση εγκλημάτων από τα πρώην κομμουνιστικά καθεστώτα και την τιμωρία των ενόχων. Επομένως, είναι λογικό σε αυτό να λάβουν μέρος μόνο οι προαναφερόμενες χώρες που στο παρελθόν είχαν τέτοια καθεστώτα.
Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση του Υπουργείου Δικαιοσύνης της Εσθονίας, αλλά και της απάντησης που λάβαμε τόσο τηλεφωνικά, όσο και μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου από την εκπρόσωπο τύπου κα Katrin Lunt, συνολικά στις εκδηλώσεις -δηλαδή στην υπουργική συνάντηση και το συνέδριο που ακολούθησε- έλαβαν μέρος 19 χώρες της ΕΕ. Συγκεκριμένα, η Βουλγαρία, η Τσεχία, η Κροατία, η Φινλανδία, η Γαλλία, η Ουγγαρία, η Ιρλανδία, η Λετονία, η Λιθουανία, η Μάλτα, η Πολωνία, η Σλοβακία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Σουηδία, η Ισπανία, η Γερμανία, η Ρουμανία και η Αυστρία.
Είναι επίσης αναληθές πως στα συμπεράσματα του συνεδρίου, το ψήφισμα των 8 χωρών δεν κάνει καμία αναφορά στα ναζιστικά εγκλήματα. Το κείμενο αναφέρει: No process of truth-finding and justice comparable to that staged by the international community after World War II against the perpetrators of Nazi crimes has been undertaken during the more than 25 years that have passed since the fall of the Communist regimes in Central and Eastern Europe. Δηλαδή «Δεν έχει υπάρξει καμία διαδικασία εξακρίβωσης και απονομής δικαιοσύνης (σσ για εγκλήματα από κομμουνιστικά καθεστώτα) σαν αυτή που διοργανώθηκε κατά των εγκλημάτων των Ναζί μετά τον 2ο ΠΠ, παρόλο που έχουν περάσει 25 χρόνια από τη πτώση του κομμουνισμού στη Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη». Στο τέλος αναφέρει: «The representatives of the countries have expressed their respect for all victims of totalitarian and authoritarian regimes» δηλαδή «Οι αντιπρόσωποι των χωρών εξέφρασαν το σεβασμό τους για όλα τα θύματα ολοκληρωτικών και αυταρχικών καθεστώτων». Είναι ολοφάνερη η αναφορά στα ναζιστικά εγκλήματα στη σχετική ανακοίνωση.
Αυτή την κοινή δήλωση των παραπάνω οκτώ χωρών, το Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων την μετέτρεψε σε «είδηση» αφήνοντας εσφαλμένες εντυπώσεις στους αναγνώστες πως μόνο 8 από τα 27 κράτη της ΕΕ συμμετείχαν στις εκδηλώσεις της 23 Αυγούστου. Η αλήθεια είναι πως συμμετείχαν 19 χώρες, ενώ όσες δεν παρευρέθηκαν, δεν το έκαναν ως αντίδραση στη θεματολογία της όλης εκδήλωσης. Σύμφωνα με την εκπρόσωπο τύπου «μόνο η Ελλάδα το έκανε»
Μερικές φορές, η μισή αλήθεια είναι χειρότερη από ένα ψέμα.
Τα βλέμματα πλέον είναι στραμμένα στους ευρωπαίους ηγέτες. Θέλουν να διαχωρίσουν ουσιαστικά τη στάση τους από τη νέα Διοίκηση των ΗΠΑ; Κι αν το αποφασίσουν, μπορούν να το κάνουν;
Εκτός του ότι η ομιλία του στο Μόναχο είχε απαράδεκτα επιθετικό, διδακτικό και συγκαταβατικό τόνο, έδειχνε άγνοια τόσο του παρελθόντος όσο και της επικαιρότητας
13°
