Έρωτες και θρήνοι γυναικών

Μια θεατρική σύνθεση, εμπνευσμένη από τις επτά τραγωδίες του Ευριπίδη, «Άλκηστη», «Ανδρομάχη» «Μήδεια», «Ιφιγένεια», «Ελένη», «Εκάβη», «Ηλέκτρα», όπου σπουδαίες ελληνίδες ηθοποιοί και ένας δωδεκαμελής γυναικείος χορός, αναδεικνύουν το πάθος, την ένταση, τη συνύπαρξη αλλά και τη σύγκρουση της λογικής με το άλογο της ανθρώπινης ύπαρξης, τόσο για κάθε μια ξεχωριστά όσο και σε διάλογο μεταξύ τους. Η αυτοθυσία και ο δυναμισμός κάθε ηρωίδας θα αναδειχθεί στη σκηνή, σε παράλληλη δράση με τις άλλες, «συνομιλώντας» σε κοινή δραματική πλοκή. Μια πρωτότυπη σκηνική συνύπαρξη, σε διαφορετικούς χρόνους και τόπους, αλλά σε ενιαία διάσταση, αποκαλύπτοντας τα συναισθήματα, τους ρόλους και τις πολιτικές των ηρωίδων του σπουδαίου τραγωδού.

Πρόκειται για τη συγγραφική σύνθεση μερών από μονολόγους κεντρικών ηρωίδων του Ευριπίδη ως σχόλιο για τη γυναικεία προσωπικότητα και την εξέλιξή της στο διηνεκές. Οι «Μονόλογοι» των γυναικών, που πρωταγωνιστούν στα δράματα και τα χορικά τους μέρη, καταδεικνύουν μέσα από τους έρωτες - θρήνους, το μέγεθος της προσωπικότητάς τους, συμβάλλοντας στην αρτιότερη ιχνογράφηση της ιστορικής τους υπόστασης. Η παρουσία τους είναι έντονη, γεμάτη ενεργητικότητα και αποφασιστικότητα, ευγένεια και γενναιοδωρία, δυναμισμό και αυτοπεποίθηση, εξυπνάδα και νοημοσύνη. Η κάθε γυναίκα είναι ξεχωριστή: υπερβολικά συναισθηματική, σαγηνευτική και δραματική. Μέσα στα λόγια της βρίσκουμε αναφορές σε ζητήματα ισότητας των φύλων, θέματα σημαντικά για την καθημερινή ζωή και προβληματισμούς για τον ενεργό ρόλο της και τις διαστάσεις αυτού στην κοινωνία.

Τα έσοδα θα διατεθούν στο Ίδρυμα Σπίτι του Ηθοποιού