Συγκλονίζουν οι ιστορίες των ανθρώπων που βρήκαν τραγικό θάνατο από τις φωτιές στην ανατολική Αττική, όπως και οι δραματικές εκκλήσεις των συγγενών και των φίλων των αγνοούμενων που αγωνιούν για τον εντοπισμό των αγαπημένων τους προσώπων.
Η πιο σοκαριστική στιγμή της ανείπωτης αυτής τραγωδίας που μετρά ήδη 79 νεκρούς, εκτυλίχθηκε χθες Τρίτη, όταν εντοπίστηκαν ο σοροί 25 ατόμων στο Κόκκινο Λιμανάκι. Έκτοτε, όλοι προσπαθούν να εξηγήσουν πώς αυτοί οι άνθρωποι, πολλοί από τους οποίους βρέθηκαν αγκαλιασμένοι, έχασαν τη ζωή τους.
Το επικρατέστερο σενάριο πάντως τους θέλει να κατέβαλαν προσπάθεια να φτάσουν στην παραλία, και να μην τα κατάφεραν είτε λόγω της πυρκαγιάς που πιθανόν να τους είχε περικυκλώσει είτε λόγω του γεγονότος ότι ο δρόμος που ακολούθησαν κατέληγε σε γκρεμό και άρα σε αδιέξοδο. Έτσι, κατευθύνθηκαν σε οικόπεδο στην περιοχή όπου τελικά οι φλόγες τους περικύκλωσαν και τους οδήγησαν σε θάνατο.
Σύμφωνα με πληροφορίες, πολλοί από τα θύματα ήταν ολόκληρες οικογένειες, που όταν τελικά αντιλήφθηκαν ότι δεν υπήρχε καμία ελπίδα να επιζήσουν αγκαλιάστηκαν.
Τι λέει ο ιδιοκτήτης του κτήματος στο οποίο βρέθηκαν οι νεκροί
Σε δημοσιογράφους μίλησε και ο ιδιοκτήτης του κτήματος στο Κόκκινο Λιμανάκι στο οποίο εντοπίστηκαν οι νεκροί. Όπως εξηγεί ο κ. Βασίλης Φράγκος άνοιξε τις πόρτες του κτήματός του στο κόσμο. Μαζί με 26 άτομα μάλιστα κατάφεραν να κατέβουν στην παραλία, οι υπόλοιποι ωστόσο δεν τα κατάφεραν.
«Ήταν λουόμενοι οι οποίοι εγκλωβίστηκαν σαν τα ποντίκια», λέει στους δημοσιογράφους
Ο κ. Φράγκος εξηγεί ότι έδωσε τα στοιχεία του για να επικοινωνήσουν μαζί του «γιατί στο τέλος, πολύ φοβάμαι, ότι θα βρεθώ υπεύθυνος μιας κακοδαιμονίας που μαστίζει την περιοχή και την χώρα σαν εξιλαστήριο θύμα».
Στη συνέχεια ο κ. Φράγκος μην μπορώντας να κρατήσει τα δάκρυα του περιγράφει στην κάμερα πώς βρέθηκαν οι σοροί.
Στο Κόκκινο Λιμανάκι όμως εκτυλίχθηκε μία ακόμα οικογενειακή τραγωδία με θύματα ένα 13χρονο κορίτσι, τον πατέρα της και τον αδερφό της. Πρόκειται για τον 54χρονο Γρηγόρη Φύτρο, την 13χρονη κόρη του Εβίτα που θεωρούνταν ταλέντο στην ποδηλασία και τον 11χρονο Ανδρέα.
Όπως αναφέρουν μαρτυρίες κατοίκων, η 13χρονη, μην έχοντας επιλογή, έπεσε φλεγόμενη από τον γκρεμό με αποτέλεσμα να βρει ακαριαίο θάνατο στα βράχια. Η εξέλιξη της υπόθεσης όμως είναι ακόμα πιο δραματική καθώς σύμφωνα με πληροφορίες και ο πατέρας ο αδελφός του κοριτσιού βρέθηκαν απανθρακωμένοι δίπλα στο αυτοκίνητό τους.
Για τον θάνατο της 13χρονης μάρτυρας δήλωσε: «Ήμουν εδώ από την πρώτη στιγμή, έβλεπα τον καπνό να βγαίνει σε κατάσταση τέτοια που τον τραβούσαμε φωτογραφία. Κάποια στιγμή ήρθε η φωτιά μπροστά μας με στρόβιλο. Είμαστε δέκα διαμερίσματα, μόνο μια κυρία τραυματίστηκε από εδώ. Μπροστά μου έπεσε το κοριτσάκι 13 ετών πήδηξε να σωθεί από την φωτιά από ύψος 10 μέτρων Στην οδό Δημοκρατίας 162 έχει ένα στενό δρομάκι το οποίο βγάζει στην θάλασσα, όταν καταφέραμε και περάσαμε στην παραλία ακούσαμε την κραυγή του παιδιού που καιγόταν και πήδηξε από τα 15 μέτρα. Και έσκασε κάτω και σκοτώθηκε ακαριαία. Με τόσο πούσι και καπνό που είχε το παιδί δεν έβλεπε προφανώς δεν θα μπορούσε να δει. Δεν ξέρω ποια ήταν καμένο το παιδί, το καημένο το παιδί και την έρημη την μητέρα της. Στις δύο το βράδυ μας φώναζε το λιμενικό αν χρειάζεστε βοήθεια, τότε; Τότε δεν χρειαζόμασταν βοήθεια. Βοηθηθήκαμε από τον έναν και τον άλλο».
Στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ, ο δημοσιογράφος Μπάμπης Παπαπαναγιώτου διάβασε ένα μέρος της επιστολής που του έστειλε η μητέρα της 13χρονης Εβίτας η οποία ήταν στενή φίλη με την κόρη του δημοσιογράφου.
Σε αυτή αναφέρει:
«Προσπαθώ να μοιάσω στην κορούλα μου, που ήταν πάντα μαχήτρια και κατάφερνε να το αποδεικνύει με κάθε τρόπο. Ξέρω ότι ο Γρηγόρης (σ.σ. ο σύζυγός της) θα έκανε ό,τι καλύτερο για να σωθούν. Το ότι δεν τα κατάφερε ήταν απλά θέληση του Κυρίου.
»Ακούω στα αυτιά μου την γλυκά τρεμάμενη φωνούλα του Ανδρέα: "Φοβάμαι μανούλα, ανησυχώ πολύ, θα φανώ δυνατός, αλλά εσύ μην έρθεις μαμά. Θέλω να μην έρθεις, είναι όλα κλειστά, δεν θα τα καταφέρεις".
»Προσπάθησα να φτάσω κοντά τους, τέσσερις ώρες προσπαθούσα με κάθε τρόπο να πλησιάσω. Όταν εγκατέλειψα την προσπάθεια, σκεπτόμενη ότι θα ήταν καλύτερα να μην κινδυνεύσω κι εγώ, ώστε να μπορώ να βοηθήσω αν χρειαστεί…. Δεν έχω λόγια. Όταν θα καταφέρω να αναγνωρίσω και τα αγόρια μου -γιατί ο κρατικός μηχανισμός και σε αυτό έχει χάσει τον μπούσουλα- θα σας πω με βεβαιότητα ότι έχασα τα πάντα.
Αίσθηση προκαλεί και η ιστορία ενός 72χρονου οδοντίατρου από τα Τρίκαλα ο οποίος βρήκε τραγικό θάνατο όταν εγκλωβίστηκε στο σπίτι του μαζί με τη σύζυγό του, ενώ την τελευταία στιγμή διέφυγαν τα εγγονάκια του.
Όπως αναφέρει το trikalavoice.gr, η ιστορία του οδοντιάτρου Δημήτρη Κούκλα, ήταν μια από τις πιο συγκλονιστικές της τραγωδίας στο Μάτι. Σύμφωνα με τα όσα έχουν γίνει γνωστά καθώς η πυρκαγιά πλησίαζε, λόγω προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζε ήταν ιδιαίτερα δύσκολο να μετακινηθεί. Την τελευταία στιγμή η γυναίκα που είχαν στο σπίτι για να βοηθάει φυγαδεύτηκε μαζί με τα εγγονάκια του προς τη θάλασσα. Η σύζυγός του αν και είχε τη δυνατότητα να μετακινηθεί παρέμενε ως το τέλος δίπλα του και τον ακολούθησε στο θάνατο.
Θρίλερ με την εξαφάνιση δύο δίδυμων κοριτσιών
Μία από τις πιο απίστευτες υποθέσεις μετά το ξέσπασμα της φωτιάς, είναι εκείνη των δύο δίδυμων 9χρονων κοριτσιών που αγνοούνται από το βράδυ της Δευτέρας η οποία εξελίσσεται σε θρίλερ. Ο πατέρας των δίδυμων κοριτσιών, Γιάννης Φιλιππόπουλος, αποκάλυψε ότι είδε τα κορίτσια του Σοφία και Βασιλική σε τηλεοπτικά πλάνα του Alpha να βρίσκονται σε αλιευτικό που συμμετείχε στις επιχειρήσεις διάσωσης στην Ραφήνα. Ο πατέρας που είχε πριν ακόμα δει τις κόρες του στην τηλεόραση, είχε απευθυνθεί σε νοσοκομεία, αστυνομία και νεκροτομεία.
Ο κ. Φιλιππόπουλος, απευθύνθηκε στους τηλεοπτικούς σταθμούς και απεύθυνε έκκληση να βρεθούν οι δύο του κόρες ενώ κατήγγειλε ότι δεν έγινε καταγραφή των διασωθέντων στην Ραφήνα.
Από τη στιγμή της καταγγελίας ωστόσο, η υπόθεση περιπλέκεται.
Ο καπετάνιος του αλιευτικού πάνω στο οποίο φέρονται να καταγράφηκαν τα δίδυμα κορίτσια υποστήριξε σήμερα το πρωί μιλώντας στον ΣΚΑΪ ότι «συνολικά διασώθηκαν τέσσερα παιδάκια» και ότι «υπήρχε μια γυναίκα που έλεγε "τα παιδιά μου, τα παιδιά μου"». Συνεχίζοντας εξηγεί: «Ρώτησα, τα παιδιά είναι της κυρίας εδώ στο πλοίο; Ναι μου απάντησαν τα μέλη του πληρώματος. Στη συνέχεια βγήκαν έξω τα παιδάκια και είχα την εντύπωση ότι ένας κύριος που έφυγε τελευταίος πρέπει να ήταν ο μπαμπάς των δύο άλλων κοριτσιών. Απευθύνω έκκληση σε αυτούς τους δύο ανθρώπους να βγουν να μιλήσουν στην τηλεόραση. Θέλω πολύ να βοηθήσω».
Λίγο αργότερα ωστόσο, αστυνομικές πηγές ανέφεραν στο newsit.gr ότι ο άνδρας που φαίνεται στο video όντως εμφανίστηκε, το πρωί της Τετάρτης (25.07.2018) στο αστυνομικό τμήμα της Ραφήνας. Και είπε στους αστυνομικούς ότι τα παιδιά στα οποία στέκεται δίπλα την ώρα της διάσωσης είναι τα δικά του παιδιά. Εκτίμησε πως ίσως ο πατέρας των 9χρονων κοριτσιών, μέσα στην αγωνία του για τα παιδιά του, να έχει μπερδευτεί.
Ο Γιάννης Φιλιππόπουλος επίσης βρέθηκε νωρίτερα στο αστυνομικό τμήμα της Ραφήνας για να δώσει κατάθεση για την υπόθεση.
Σημειώνεται ότι τα δυο κορίτσια ήταν μαζί με τον παππού τους, Φίλιππο Φιλιππόπουλο και τη γιαγιά τους Σοφία οι οποίοι αγνοούνται.
«Πήρα το μωρό και έτρεξα. Δεν ξέρω τι συνέβη στη σύζυγό μου, νομίζω κάηκε εδώ»
Οι ιστορίες των θυμάτων πρωταγωνιστούν στα διεθνή Μέσα που καλύπτου με ρεπορτάζ τους από την Ελλάδα τις καταστροφικές συνέπειες των πυρκαγιών. Το Reuters ειδικότερα μεταφέρει τη μαρτυρία ενός άντρα που κατάφερε να σώσει το 3χρονο παιδί του, δεν μπορεί ωστόσο να εντοπίσει την 35χρονη σύζυγό του. «Είδαμε τη φωτιά περίπου στις 6-6:30 το απόγευμα. Αρχίσαμε να μαζεύουμε τα πράγματά μας και να τα βάζουμε στο αυτοκίνητο. Όλα έγιναν τόσο γρήγορα... Πήρα το μωρό και έτρεξα προς τη θάλασσα. Δεν ξέρω τι συνέβη στη σύζυγό μου, νομίζω κάηκε εδώ», είπε στην κάμερα του Reuters Όταν τον ρώτησαν αν είδε τη σύζυγό του, απάντησε: «Δεν κοίταξα πίσω, έτρεχα προς τη θάλασσα».
«Αναζητώ την μαμά μου, σας παρακαλώ βοηθήστε με»
Ρίγη συγκίνησης προκάλεσε η δραματική έκκληση της Ιωάννας Καρακουλάκη να βρεθεί η 48χρονη μητέρα της, Αθηνά Καραλή.
«Αναζητώ την μαμά μου, σας παρακαλώ βοηθήστε με. Έχουμε ψάξει παντού, στα νοσοκομεία, στα νεκροτομεία, παντού! Σας παρακαλώ, αν ξέρει κάποιος κάτι ας βοηθήσει», είπε η νεαρή κοπέλα σε παρέμβασή της στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ. Η νεαρή εξήγησε ότι η μητέρα της έφυγε από το σπίτι της στο Μάτι και κατευθύνθηκε προς τη θάλασσα για να σωθεί από την φωτιά. Η ίδια ήρθε σε επικοινωνία δύο φορές μαζί της, τελικά όμως δεν κατάφερε να συνεννοηθεί μαζί της και έκτοτε δεν γνωρίζει ποια ήταν η τύχη της μαμάς. Τραγική ειρωνεία στην υπόθεση είναι ότι τελικά το σπίτι της μητέρας της στο Μάτι από το οποίο διέφυγε ώστε να μην κινδυνέψει, δεν υπέστη τελικά ζημιές.
Αγνοείται η ηθοποιός Χρύσα Σπηλιώτη
Σημειώνεται ότι μεταξύ των πάμπολλων αγνοουμένων της φονικής πυρκαγιάς σε Ραφήνα, Μάτι και Νέο Βουτζά συγκαταλέγεται και η ηθοποιός Χρύσα Σπηλιώτη και ο σύζυγός της Δημήτρης Τουρναβίτης, καθηγητής μουσικής και αθλητής αλιείας του Ναυταθλητικού Ομίλου Τζιτζιφιών Καλλιθέας.
Το αυτοκίνητο του ζεύγους έχει βρεθεί καμένο ολοσχερώς. Συγγενείς της γνωστής ηθοποιού μίλησαν στο tlife.gr για την τελευταία τους επικοινωνία με την αγνοούμενη ηθοποιό.
Η επικοινωνία έγινε το απόγευμα της Δευτέρας, περίπου στις 18:30 μμ και σύμφωνα με τη συγγενή η Χρύσα Σπηλιώτη βρισκόταν στο σπίτι της στο Μάτι και προσπαθούσε να σβήσει τη φωτιά ρίχνοντας νερό. «Είχαν σκοπό να φύγουν αμέσως μετά από το σπίτι κι έκτοτε δεν ξαναμιλήσαμε», αναφέρει το συγγενικό της πρόσωπο.
Το ζευγάρι επρόκειτο να φύγει για διακοπές, στην Άνδρο, αλλά όπως φαίνεται δεν πρόλαβε να φύγει από το σπίτι του πριν ξεσπάσει η φωτιά.
Γιατρός μπήκε μες στη φωτιά για να σώσει το παιδί του
Συγκλονιστική είναι η μαρτυρία του γιατρού Ιωάννη Καλογήρου για το πώς αψήφησε τις οδηγίες των πυροσβεστών, αλλά και τις φλόγες που είχαν τυλίξει το ξενοδοχείο όπου βρισκόταν μέσα ο 7χρονος γιος του και η κουνιάδα της με το νεογέννητο μωρό της και μπήκε για να τους σώσει.
Η ανάρτησή του στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook:
Σήμερα έκανα το ακατόρθωτο απεγκλώβισα από το Μάτι και το ξενοδοχείο Cabo Verde την κουνιάδα μου το νεογέννητό της και τον μικρό μου γιο! Όταν η πυροσβεστική μου είπε μην πάτε θα καείτε τους έγραψα και πήγα μέσα από τις φωτιές... σπίτια καίγονταν παντού αμάξια αριστερά δεξιά όλα καμένα αλλά όταν ο γιος μου μού έλεγε στο κινητό, 7 ετών, “πνίγομαι μπαμπά” είπα “τέλος, τι κι αν καώ; Aν πεθάνει ο γιος η ζωή δεν θα έχει κανένα νόημα”... Βλακεία ΝΑΙ, αλλά τα κατάφερα.
Καιγόταν όλη η περιοχή, το ξενοδοχείο απέξω, δεν υπήρχε ρεύμα και εξαερισμός... Μπήκα μέσα στην κάπνα, τους βρήκα σε άθλια κατάσταση, τους έβαλα στο αμάξι.... πάλι μέσα από τις φωτιές, ευτυχώς τα λάστιχα δεν πήραν φωτιά και σωθήκαμε!
Φυσικά, η πυροσβεστική ανύπαρκτη.... αλλά το ηθικό δίδαγμα όταν σας λένε OΧΙ, μην μασάτε...
Mε πολλή αγάπη, ένας ευτυχισμένος μπαμπάς!
«Δεν έχω σπίτι, δεν έχω αυτοκίνητο, το κινητό μου το κρατούσα με το στόμα. Αλλά έχω την κόρη μου και τη μάνα μου. Ζω»
Τον γύρο του διαδικτύου έκανε και η ιστορία της Χριστίνας που μπορεί πια να μην έχει σπίτι και αυτοκίνητο, αλλά έχει δίπλα της τη μάνα και την κόρη της και πάνω από όλα ζει. «Δεν έχω πια σπίτι, δεν έχω αυτοκίνητο, έχω μόνο τα ρούχα μου και το κινητό που κρατούσα με το στόμα στο νερό για να επικοινωνήσω. Άλλα δε με νοιάζει. Έχω την κόρη μου και τη μάνα μου. Ζω» είπε μεταξύ άλλων η τυχερή μες στην ατυχία της κάτοικος του Ματιού, που για να φτάσει στην παραλία έκανε στην άκρη τα καρβουνιασμένα πτώματα.
Η Χριστίνα είπε στη φίλη της Μ.Ν.:
«Είχε καπνό πολύ και δεν μπορούσες να καταλάβεις πως η φωτιά ήταν τόσο κοντά, ο καπνός έμπαινε στο σπίτι και φύγαμε, όχι γιατί πιστεύαμε θα μας φτάσει η φωτιά, αλλά γιατί έβηχε το μωρό. Είπαμε, θα πάμε προς την παραλία.
»Μέσα σε δέκα λεπτά, ώσπου να τη ντύσω και να βάλω δυο φρούτα στην τσάντα της, κόπηκε το ρεύμα. Βγήκαμε στο δρόμο, στα σπίτια οι γείτονες έριχναν νερά με τα λάστιχα, άλλοι έτρεχαν, η Ντίνα από απέναντι έψαχνε το γιο της.
» Έμπαιναν στα αυτοκίνητα και έβγαιναν πάλι γιατί οι δρόμοι ήταν κλειστοί και κατεβαίναμε όλοι προς την παραλία. Πενήντα μέτρα παρακάτω μάς έφτασε η φωτιά. Ουρλιαχτά, κουκουνάρια με φλόγες, να φωνάζει κόσμος το όνομα του παιδιού της Ντίνας.
»Πηγαίναμε όπου πήγαιναν οι άλλοι, η μικρή έκλαιγε, την κρατούσα αγκαλιά και της έλεγα “θα σωθούμε, θα σωθούμε”. Μπροστά μας καμένα, δίπλα φλόγες, η μάνα μου προχωρούσε μπροστά μου, σαν να ’θελε να μου ανοίξει το δρόμο.
»Είδε κάτι σαν κορμό, ήταν άνθρωπος. Καμένος άνθρωπος. Ένα κάρβουνο σε ανθρώπινο σχήμα, τον κάναμε στο πλάι για να μη περάσουμε από πάνω του.
»Φτάσαμε στην παραλία, νομίζαμε θα μείνουμε εκεί, καιγόταν η άμμος, χωρίς υπερβολή. Από μια ταβέρνα που δεν είχε ακόμη καεί, μπήκαμε στη θάλασσα. Περπατώντας στα νερά περάσαμε μέχρι το ξενοδοχείο που ήρθαν και μας πήραν οι βάρκες. Δεν ξέρω πόσοι... Πεντακόσιοι; Μπορεί παραπάνω.
»Δεν άκουγα άλλο τις φωνές. Έλεγα μόνο στη μικρή “θα σωθούμε, θα σωθούμε”. Μας συνέλεξαν οι βάρκες. “Πρώτα τραυματίες και παιδιά” είπαν. Φτάσαμε βουβοί στη Ραφήνα, δεν άλλαξα κουβέντα με άνθρωπο, δε μιλούσαν οι άνθρωποι.
»Μόλις βγήκαμε μου πήραν το παιδί, το τύλιξαν με κουβέρτα και μας είπαν θα πάμε στο νοσοκομείο, προληπτικά. Άγνωστοι μου έδειχναν φωτογραφίες στα κινητά, αν είχα δει κάποιον. Νόμιζα πως τους έχω δει όλους ή κανέναν. Δεν απαντούσα, τι να έλεγα;
»Δεν έχω πια σπίτι, δεν έχω αυτοκίνητο, έχω μόνο τα ρούχα μου και το κινητό που κρατούσα με το στόμα στο νερό για να επικοινωνήσω. Αλλά δε με νοιάζει. Έχω την κόρη μου και τη μάνα μου.
»Ζω. Δε μπόρεσαν όλοι. Δεν αντέχεται. Δεν περνάει. Δεν ξεχνιέται».
