Με μια ανάρτηση στο facebook, o επιχειρηματίας Φώτης Καριώρης περιγράφει πόσο δύσκολο (και τελικά αδύνατο) είναι να μπει σε λεωφορείο της Αθήνας ένας άνθρωπος σε αναπηρικό αμαξίδιο.
«Σήμερα απογοητεύτηκα για ακόμα μια φορά στην Ελλάδα!
Σε δυο μέρες ξεκινάω το #DigitalDiploma της #knowcrunch στο Deree και είπα να πάω να κάνω την διαδρομή έτσι να δω τι παίζει μιας και είμαι άτομο με ειδικές ανάγκες και κινούμαι με ηλεκτροκίνητο αναπηρικό αμαξίδιο.
Ως wannabe Digital Hero λοιπόν άνοιξα Google maps και OASA telematics βρήκα στάσεις και λεωφορεία και ξεκίνησα... Μέχρι το σταθμό του metro στο Νομισματοκοπείο όλα πήγαιναν καλά!
Φτάνοντας ψάχνω να βρω ανελκυστήρα να βγω στο δρόμο και όταν τον βρίσκω διαπιστώνω πως δε χωράει μέσα το αμαξίδιο μου παρά μόνο με μανούβρα η οποία γίνεται καθαρά στην τύχη και πάλι οι πόρτες όταν επιτέλους κλείνουν ξύνουν κυριολεκτικά τον προφυλακτήρα του αμαξιδίου.
Η συμβουλή του κατά τα άλλα ευγενικού σταθμάρχη του metro ήταν "αν κινείσαι συχνά εδώ,βγάλε τον προφυλακτήρα να μη βρίσκει". Ξεπερνώντας το πολιτισμικό σοκ ανέβηκα πάνω να βγω στο δρόμο.
Ρωτώντας βρήκα την στάση και μου είπαν ότι έπρεπε να πάρω το Β5 λεωφορείο. Ανοίγω telematics βλέπω 7' για να έρθει, Όταν ήρθε η απάντηση του οδηγού ήταν "δεν έχω ράμπα πως θα το σηκώσω αυτό;" και μου είπε να πάρω το Α5. Έκλεισε πόρτες και έφυγε.Πέρασε το Α5 λέω οκ εδώ θα μπω δε μπορεί...
Τζίφος ούτε αυτό είχε ράμπα σύμφωνα με τον οδηγό. Περίμενε ή το 406 ή το 407... 406 και 407 μου απαντάνε περίμενε το Β5. Οπότε και εγώ λέω δε μπορεί θα πάρω στα κεντρικά του OASA να κάνω καταγγελία.
Μέτα από 2 προσπάθειες και πολλές παραπομπές σε άλλα τηλέφωνα μου δίνουν ένα τηλέφωνο λέγοντας μου "πάρτε εκεί να έρθει ειδικό λεωφορείο να σας πάρει. Δοκίμασα και εκεί την τύχη μου αλλά πάλι τζίφος!
Τα δρομολόγια του ειδικού λεωφορείου πρέπει να τα κλείσεις 1 εβδομάδα ΝΩΡΙΤΕΡΑ... Οπότε τι κάνεις; Κουβαλάς φορτιστή μαζί και πας οδικώς αν είσαι σαν έμενα αλλιώς η Ελλάδα το φωνάζει καθαρά "Μείνε σπίτι σου δε μας νοιάζει".... Σχόλια και συμπεράσματα δικά σας...»
9°
