«Η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους δεν κοστίζει στον Γερμανό φορολογούμενο ούτε μια δεκάρα. Πολλοί δεν το καταλαβαίνουν, επειδή πιστεύουν ότι γεμίσαμε βαγόνια τρένων με ευρώ και τα στείλαμε από το Βερολίνο στην Αθήνα. Αλλά αυτό δεν είναι σωστό. Από τον γερμανικό προϋπολογισμό δεν εισέρευσε ούτε ένα ευρώ στην Ελλάδα».
Αυτά αναφέρονται μεταξύ άλλων σε άρθρο του γερμανικού περιοδικού Stern, την ώρα που ο νέος υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Όλαφ Σολτς διατηρεί τη σκληρή γραμμή Σόιμπλε, απαιτώντας ασφυκτική εποπτεία στη μεταμνημονιακή περίοδο και σύνδεση του μηχανισμού ελάφρυνσης χρέους με την υλοποίηση μεταρρυθμίσεων.
«Αυτό οφείλεται στο περίπλοκο σύστημα διάσωσης» συνεχίζει ο αρθρογράφος και εξηγεί:
«Η Γερμανία βοήθησε την Αθήνα με δύο τρόπους: αρχικά, το Πιστωτικό Ίδρυμα για την Ανοικοδόμηση (Kreditanstalt für Wiederaufbau / KfW) χορήγησε περίπου 15 δισ. ευρώ δάνειο. Αργότερα, η Γερμανία έδωσε σχεδόν 22 δισ. ευρώ στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας / EΜΣ (ESM). Επρόκειτο για εγγύηση ώστε ο ΕSM να πάρει δάνεια από τις παγκόσμιες αγορές και τα οποία χορήγησε στη συνέχεια στην Ελλάδα, υπό όρους φυσικά.
»Με τη μείωση του χρέους, συμβαίνουν τα εξής: τα δάνεια, τα οποία αυτήν τη στιγμή έχουν διάρκεια κατα μέσο όρο 32,5 χρόνια, παρατείνονται κατά μερικά χρόνια, ενώ οι τόκοι καθίστανται αργότερα απαιτητοί. Δεν διαγράφονται τα χρέη της Ελλάδος, ούτε καν μερικώς. Αυτό σημαίνει ότι ο ESM και το KfW θα περιμένουν περισσότερο χρονικό διάστημα για να πάρουν πίσω τα χρήματά τους. Αυτό είναι όλο. Ο Γερμανός φορολογούμενος δεν θα νοιώσει τίποτα».
Το γερμανικό περιοδικό σημειώνει ότι «το τρίτο πρόγραμμα βοήθειας για την Ελλάδα λήγει στα τέλη Αυγούστου και τα κράτη του ευρώ πρέπει να αποφασίσουν εάν θα προχωρήσουν σε ελάφρυνση του χρέους της».
«Το σχέδιο πρέπει, επίσης, να το εγκρίνουν τα μέλη του γερμανικού Κοινοβουλίου, κάτι το οποίο θα είναι δύσκολο, διότι κατά την ψηφοφορία για το τελευταίο πακέτο βοήθειας προς την Ελλάδα το 2015 ψήφισαν «κατά» περισσότεροι από 60 βουλευτές. Τόσους πολλούς διαφωνούντες δεν μπορεί να αντέξει η νέα κυβέρνηση και η πλειοψηφία θα εξανεμιστεί. Η Άνγκελα Μέρκελ και ο Ολαφ Σολτς θα τελείωναν, πριν καν ξεκινήσουν. Το AfD και το FDP γνωρίζουν αυτόν τον κίνδυνο και θα προκαλέσουν αναταραχή στον συνασπισμό. Θα κακολογούν τους "πτωχευμένους Έλληνες", θρηνώντας τα δισ. που υποτίθεται ότι έστειλαν στην Αθήνα οι Γερμανοί φορολογούμενοι και πολλοί δήθεν ειδικοί και δήθεν σοβαροί δημοσιογράφοι θα συνταχθούν με τον "χορό", επειδή τίποτα δεν είναι πιο εύκολο να ευχαριστήσεις τους θαμώνες στα γερμανικά στέκια από ό,τι με τη ρητορική κατά των "τεμπέληδων Ελλήνων" και του "κακού ευρώ"» υπογραμμίζει.
Η υπόσχεση των εταίρων
Στο ίδιο δημοσίευμα τονίζεται ότι όταν οι πιστωτές ενέκριναν το τρίτο πρόγραμμα βοήθειας το 2016, διαβεβαίωσαν την Ελλάδα ότι θα γίνει ελάφρυνση του χρέους αν η κυβέρνηση κάνει μεταρρυθμίσεις.
«Κατά το μάλλον ή ήττον, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας τα κατάφερε. Η ανεργία μειώθηκε, η οικονομία αναπτύσσεται, ακόμη και στις κεφαλαιαγορές αρέσουν ξανά οι Ελληνες. Φυσικά και συνεχίζουν να υπάρχουν αδυναμίες. Η διαφθορά και ο νεποτισμός δεν πατάχθηκαν, η αναδιοργάνωση της διοίκησης προχωρά μεν ικανοποιητικά αλλά αργά, η κατάσταση βελτιώνεται πολύ αργά. Αυτήν την πρόοδο πρέπει (όμως) να την ενισχύσουμε και να κρατήσουμε τον λόγο μας» επισημαίνεται.
Ο κινεζικός παράγοντας
Ένας άλλος βασικός λόγος για την ελάφρυνση του χρέους, σύμφωνα με το Stern, είναι η Κίνα. Το γερμανικό περιοδικό γράφει συγκεκριμένα:
«Οι Κινέζοι εξαπλώνονται στην Ευρώπη. Με τα χρήματα, τις αγορές επιχειρήσεων και τα κατασκευαστικά έργα αποκτούν επιρροή, για παράδειγμα στην Ουγγαρία και την Τσεχία, αλλά και στην Ελλάδα. Εκεί, μισθώνουν το λιμάνι του Πειραιά και επενδύουν σε εταιρείες ενέργειας. Η δραστηριοποίηση αφήνει σημάδια, οι Έλληνες προσανατολίζονται προς την Ανατολή.
» Όταν η Ε.Ε. θέλησε να καταδικάσει την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα πέρυσι, οι Έλληνες απάντησαν όχι. "Μια προγραμματισμένη (καταδικαστική) δήλωση δεν αποτελεί εποικοδομητική κριτική", είπαν. Η συνοχή στην Ευρώπη καταρρέει. Το χάσμα μεταξύ Βορρά και Νότου είναι αρκετά μεγάλο, δεν χρειάζεται να διευρυνθεί και να αποξενωθούν οι Έλληνες. Η απόρριψη της ελάφρυνσης του χρέους θα αποτελούσε προσβολή. Οι Έλληνες προσπαθούν, υποφέρουν από μια πρωτοφανή πολιτική λιτότητας, αλλά σημειώνουν προόδους. Το να μην τους βοηθήσουμε θα ήταν σκληρόκαρδο και θα τους οδηγούσε στο στρατόπεδο της Κίνας. Αυτό δεν θα ήταν ξεκίνημα για την Ευρώπη, όπως υπόσχεται η νέα κυβέρνηση. Θα ήταν διάλυση».
«Και όλα αυτά εξαιτίας μιας ελάφρυνσης χρέους που δεν μας κοστίζει ούτε μια δεκάρα. Μιας ελάφρυνσης χρέους, εξαιτίας της οποίας δεν θα κλείσει κανένα νηπιαγωγείο, δεν θα πρέπει να απολυθεί κανένας εκπαιδευτικός και καμιά γέφυρα δεν θα μείνει ανεπισκεύαστη. Είναι μια συζήτηση για πλασματικούς αριθμούς, μια συζήτηση που εξυπηρετεί προκαταλήψεις και δημιουργεί σύγχιση στο κεφάλι» συνεχίζει το Stern.
Ο κίνδυνος του εθνικισμού
«Ένα πράγμα θα πρέπει να είναι σαφές: Όποιος είναι κατά της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, δεν τον ενδιαφέρουν τα χρήματα των φορολογουμένων. Τον ενδιαφέρει κάτι άλλο. Θέλει να καταστρέψει το μεγαλύτερο επίτευγμα μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, την Ευρωπαϊκή Ένωση, της οποίας οι αξίες, η δημοκρατία, ο διαφωτισμός και η αλληλεγγύη, θα πρέπει να καταστούν περιφρονητέες, έτσι ώστε μια μέρα κάποιοι άλλοι να πάρουν την εξουσία. Οι εθνικιστές. Οι κληρονόμοι του Βίκτορ Ορμπαν και της Μαρί Λεπέν. Όποιος ενδιαφέρεται για την ευρωπαϊκή ενοποίηση, πρέπει να το εμποδίσει. Ο τελικός της Ευρώπης αρχίζει» καταλήγει το γερμανικό περιοδικό.
8°
