«Οι τέσσερις εποχές της Μέλισσας». Γιατί να το διαβάσεις;

Υπόθεση: Ελένη, Μελένη, Μελένια, Μέλισσα. Τέσσερα ονόματα για ένα πανέμορφο πλάσμα που σαγηνεύει τους πάντες στο πέρασμά του, με το χαμόγελο και το βλέμμα του. Ένα πλάσμα αλλιώτικο, γεμάτο καλοσύνη, αγάπη, τρυφερότητα και ζεστασιά, που παλεύει να βρει τη θέση του σε ένα σπίτι με τέσσερις άντρες. Η ζωή της Μέλισσας είναι ένα παιχνίδι ανατροπών και εκείνη προσπαθεί να σταθεί επάξια στο πλευρό του Αχιλλέα αποδεχόμενη τον δικό του τρόπο εκδήλωσης αδερφικής αγάπης. Ο έρωτας θα τη συνεπάρει, μόνο που η άφιξη του Αγαμέμνονα θα αλλάξει τις ισορροπίες και την πορεία του πεπρωμένου της. Και εκείνη θα υποταχθεί προκειμένου να βρει την ευτυχία, να βιώσει μια αληθινή αγάπη. Όμως η ασύνορη αγάπη είναι ένα ανεκπλήρωτο όνειρο... ή μήπως όχι;

Συγγραφέας: Ο Κυριάκος Αθανασιάδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1963. Είναι συγγραφέας, επιμελητής εκδόσεων, αναγνώστης σε εκδοτικούς οίκους και συνιδρυτής του πολιτιστικού-πολιτικού σάιτ και διαδικτυακού ραδιοφώνου Αμάγκι (www.amagi.gr). Έχει γράψει πλήθος μυθιστορημάτων και παιδικών βιβλίων, ενώ έχει γράψει 6 μυθιστορήματα φαντασίας για εφήβους με ψευδώνυμο.
Σε συνέντευξή του έχει δηλώσει: «Το στιλ είναι πολύ ιδιαίτερο πράγμα, πολύ πολύπλοκο και sui generis. Ας μην το έχει κανείς κατά νου αν δεν είναι εξασκημένος καλά και επαρκώς. Η προσπάθεια για χτίσιμο ενός στιλ εκ του μηδενός καταλήγει σχεδόν πάντα σε κωμωδία. Καλύτερα μιμήσου το στιλ κάποιου άλλου, δεν είναι και για θάνατο αν το κάνεις. Ή, ακόμη καλύτερα, γράφε «δημοσιογραφικά», προσπάθησε να είσαι κατανοητός και ευθύς. Πράγμα που είναι επίσης δύσκολο, βέβαια. Αλλά προϋποτίθεται».

Σε ποιους απευθύνεται: Αν αγαπάς τα μυθιστορήματα που κρύβουν μέσα τους την αλήθεια υπαρκτών προσώπων, μια συναισθηματική αύρα που έχει τη δύναμη να σε αγγίξει βαθιά και μια εξαιρετική γλαφυρή γραφή, τότε «οι τέσσερις εποχές της Μέλισσας» θα σε ταξιδέψουν στη μαγεία τους. 

Θα σε συνεπάρουν:

1. Η Μέλισσα. Είναι η πρωταγωνίστρια και ο συγγραφέας της δίνει το χώρο και τον χρόνο που της αναλογεί ξεδιπλώνοντας το κουβάρι της ζωής της και εστιάζοντας ταυτόχρονα στον ψυχισμό, τις επιθυμίες, τις ενδόμυχες σκέψεις της. Είναι ένα κορίτσι που αγαπά και αγαπιέται μα νιώθεις πως φέρει στους ώμους του ένα δυσβάσταχτο βάρος: το βάρος της ομορφιάς και της μοίρας της. Χαμογελαστή, ξεχωριστή, γεμάτη ζωντάνια και με μια πρωτόγνωρη σπίθα ζωής, η Μέλισσα είναι ταυτόχρονα ιέρεια και εξιλαστήριο θύμα. Σε σαγηνεύει και σε προκαλεί να ανακαλύψεις τη δύναμη της ψυχής της και των ονείρων της.
2. Οι ανατροπές της ιστορίας που αποκωδικοποιούν μοναδικά τον τίτλο του βιβλίου. Άλλοτε με γρήγορο ρυθμό και άλλοτε με αργό τέμπο, ο συγγραφέας «παίζει» με την αγωνία του αναγνώστη, του δημιουργεί το κατάλληλο έδαφος για να υποδεχτεί τις συγκλονιστικές εξελίξεις και κυρίως για να κατανοήσει και να αποδεχτεί τις αποφάσεις των χαρακτήρων. Δεν υπάρχουν υπερβολές με σκοπό να εκβιάσουν το συναίσθημα, παρά μόνο η αλήθεια των πεπραγμένων που δεν μπορεί να αφήσει κανέναν ασυγκίνητο.
3. Η λυρική και γλαφυρή γραφή. Ο πλούσιος, σε περιγραφές, λόγος του συγγραφέα δίνουν πραγματικά μια άλλη διάσταση στην −ούτως ή άλλως− ενδιαφέρουσα πλοκή. Τα τοπία προβάλλουν μπροστά στα μάτια σου ολοζώντανα: περιπλανιέσαι στο Βάθεμα −αυτό το μικρό απόμακρο νησί− βλέπεις τη σπηλιά του Κύκλωπα, ατενίζεις τη λίμνη. Και την ίδια στιγμή, η άρτια χρήση του πλούτου της ελληνικής γλώσσας κατορθώνει να σε δέσει συναισθηματικά τόσο με τη Μέλισσα όσο και με τους χαρακτήρες που κινούνται γύρω της, και να σε αιχμαλωτίσει στις απρόβλεπτες αναταράξεις της ζωής τους μέχρι τη λύτρωση στο γλυκόπικρο φινάλε.
4. Τα intermezzo που παρεμβάλλονται κατά την αφήγηση της ιστορίας. Η πλοκή κινείται ανάμεσα στο χθες και το σήμερα. Στο χθες ανήκει η Μέλισσα. Στο σήμερα, δυο φίλες προσπαθούν να κατανοήσουν τη στάση ζωής και τις πράξεις αυτής της γυναίκας. Οι συζητήσεις τους παρεμβάλλονται στις κρίσιμες καμπές της πλοκής παρέχοντας ανάσες στον αναγνώστη να αφομοιώσει τα γεγονότα και να δεχτεί όσα ακολουθούν. Ταυτόχρονα, ξεπροβάλλει και μια περίεργη ιστορία που οδηγεί βαθμιαία στην κορύφωση του μυστηρίου και απογειώνει την ένταση του μυθιστορήματος.

Κορυφαία στιγμή: Το τριήμερο γλέντι του αρραβώνα και οι καταιγιστικές εξελίξεις που προκάλεσε.
Αν μπορούσα θα άλλαζα: Αν και ο πυρήνας της ιστορίας είναι η Μέλισσα, αποζητάς να εξερευνήσεις λίγο περισσότερο την άβυσσο της ψυχοσύνθεσης του Γιάννη και του Αχιλλέα, γιατί θέλεις να κατανοήσεις τις αντιδράσεις τους απέναντι στα γεγονότα.
Φράσεις που ξεχώρισα: «Και τότε ξέρεις. Δεν ξέρεις πώς το ξέρεις, και δεν έχει καμία σημασία. Απλώς το ξέρεις. Ότι ο χρόνος της αναμονής σου παρήλθε. Ότι περίμενες αρκετά. Ότι κουράστηκες όσο έπρεπε να κουραστείς. Ότι μέτρησες αρκετά ξένα πανιά στον ορίζοντα, πανιά που δεν φούσκωναν για σένα [...] Ξέρεις –και δεν έχει σημασία πώς και από πού το ξέρεις– ότι όλα τελείωσαν. Ότι είσαι μια άλλη».

Διαβάστε ένα απόσπασμα εδώ